دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
9
1
2018
05
22
تأثیر درمان بین فردی فراشناختی بر کیفیت زناشویی مرد خودشیفته: مطالعه موردی
1
24
FA
عیسی
مرادی
دانشجوی دکتری مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان
مریم
فاتحی زاده
دانشیار مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان
fatehizade@gmail.com
احمد
احمدی
استاد مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان
ahmady457@ut.ac.ir
عذرا
اعتمادی
دانشیار مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان
etemadiozra@yahoo.com
10.22059/japr.2018.66774
شخصیت نقشی اساسی در روابط زناشویی دارد. خودشیفتگی به علت رویکرد متمرکز بر خود، فقدان همدلی و خشونت مانع از ایجاد روابط صمیمانه میشود. درمان خودشیفتگی با موفقیت امکانپذیر است، اما نیاز به یک درک کامل از آسیبشناسی و روشهای بالینی مناسب دارد. درمان بین فردی فراشناختی (MIT) برای درمان خودشیفتگی فرایندی گام به گام اتخاذ میکند که منجر به کاهش تدریجی فرایندهای خودشیفتگی میشود. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر درمان بینفردی فراشناختی بر کیفیت زناشویی مرد خودشیفته انجام گرفته است. بهعلت عمیق بودن مشکلات شخصیت و طولانی بودن درمان روش پژوهش حاضر پژوهش موردی است. در این مطالعه، آزمودنی مرد 28 ساله بود که با استفاده از مصاحبه بالینی و پرسشنامهی شخصیت خودشیفته (NPI-40) مبتلا به مشکلات زناشویی و خودشیفتگی تشخیص داده شد. درمان بینفردی فراشناختی بیست و یک جلسه و در طول یک سال انجام شد. نتیجه در ابعاد مختلف کیفیت زناشویی برای مرد و زن یکسان نبود و مسائل فرهنگی نیز نقش مهمی در فرایند درمان داشتند. اما بهطورکلی، درمان باعث افزایش کیفیت زناشویی فرد و همسرش شد.
خودشیفته,درمان بین فردی فراشناختی,کیفیت زناشویی
https://japr.ut.ac.ir/article_66774.html
https://japr.ut.ac.ir/article_66774_f46bd1e4914cf67e30448c100be54c29.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
9
1
2018
05
22
مکانیسمهای دفاعی و جسمانیسازی: سلسله مراتب دفاعی موثر بر جسمانیسازی
25
37
FA
فاطمه
نوربالا
گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
fnoorbala@yahoo.com
نیما
قربانی
0000-0003-2763-5498
: اﺳﺘﺎد ﮔﺮوه رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ. داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬران
nghorbani@ut.ac.ir
مسعود
لواسانی
1027_0958_0003_0000
دانشیار داﻧﺸﮑﺪه رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ و ﻋﻠﻮم ﺗﺮﺑﯿﺘﯽ، داﻧﺸﮕﺎه ﺗﮭﺮان، ﺗﮭﺮان، اﯾﺮان
lavasani@ut.ac.ir
10.22059/japr.2018.66775
هدف تحقیق حاضر بررسی نقش سبکهای دفاعی غالب در پیشبینی علائم جسمانیسازی و وضعیت سلامت عمومی است. نمونه این پژوهش شامل 253 دانشجو (149 زن و 104 مرد) بودهاست و ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه سبکهای دفاعی اندروز (1993)، چک لیست علائم جسمانیسازی ریف و هیلر (1998) و پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (1979) بودند. نتایج نشان دادند که سبکهای دفاعی، پیشبین مناسبی برای علائم جسمانیسازی و سلامت عمومی در افراد هستند. بدینصورت که سبک دفاعی رشدیافته، علائم جسمانیسازی را بهصورت منفی و سلامت عمومی را بهصورت مثبت پیشبینی میکرد. همچنین سبکهای دفاعی رشدنایافته و نوروتیک به ترتیب علائم جسمانیسازی را بهطور مثبت و سلامت عمومی را بهشکل منفی پیشبینی میکردند. علاوه بر این، دیگر یافتهها نشان دادند که بهطور اختصاصی دفاعهای خیالپردازی اوتیستیک، برونریزی، انزوا و ابطال بهترتیب پیشبینی کننده مثبت علائم جسمانیسازی در افراد بودند. یافتههای این مطالعه میتواند شاهدی بر نقش احتمالی سبکهای دفاعی در ایجاد و عود اختلالات روانتنی محسوب شود. رواندرمانگران میتوانند با تمرکز بر این سبکهای دفاعی، باعث کاهش جسمانیسازی و ارتقای سلامت عمومی گردند.
ﺳﺒﮏﻫﺎی دﻓﺎﻋﯽ,ﺟﺴﻤﺎﻧﯽﺳﺎزی,ﺳﻼﻣﺖ ﻋﻤﻮﻣﯽ
https://japr.ut.ac.ir/article_66775.html
https://japr.ut.ac.ir/article_66775_87996d22f631fe380d03e423862081a1.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
9
1
2018
05
22
اثر آموزش ذهن آگاهی بر عواطف مثبت و منفی و پیچیدگی عاطفی: بررسی تغییرات در طول زمان
39
58
FA
رﺿا
ﻋﺰﯾﺰی
کارشناس ارشد روانشناسی، دانشگاه زنجان
مجید
یوسفی افراشته
0000000327607112
گروه روانشناسی دانشگاه زنجان
mjduosefi@gmail.com
ذکراله
مروتی
استادیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه زنجان
z_morovati@gmail.com
طاهره
الهی
گروه روانشناسی دانشگاه زنجان
t.elahi@gmail.com
10.22059/japr.2018.66776
پژوهش حاضر تأثیر آموزش ذهن آگاهی بر عواطف مثبت و منفی و پیچیدگی عاطفی را در بین دو گروه آزمایش و کنترل مورد بررسی قرار داد. پیچیدگی عاطفی به عنوان همبستگی عاطفه مثبت و منفی تعریف میشود. این پژوهش از نوع آزمایشی بوده و جامعه آن دانشجویان پسر دانشگاه زنجان که در سال تحصیلی 95-96 در این دانشگاه تحصیل میکردند، بودند. 40 نفر از این افراد، به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. 20 نفر به عنوان گروه آزمایش و 20 نفر دیگر به عنوان گروه کنترل، قرار داده شدند. پس از 8 نوبت اندازهگیری به گروه آزمایش، 8 جلسه آموزش ذهن آگاهی ارائه شد و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. پس از آموزش هر دو گروه 8 نوبت اندازهگیری پیگیری داشتند. ابزار پژوهش، مقیاس عاطفه مثبت و منفی (PANAS) است که توسط واتسن و تلگن (1988) ساخته شده است. شیوه اجرا به صورت الکترونیک بود و از آزمودنیها خواسته شد در فواصل 48 ساعته و بین ساعات 19 تا 21 مقیاس را با استفاده از لینک دریافتی تکمیل، و به پژوهشگر ارسال کنند. دادهها با آزمونهای آماری، تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر، تحلیل واریانس چند متغیره و t مستقل تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که ذهن آگاهی موجب افزایش عاطفه مثبت و پیچیدگی عاطفی و کاهش عاطفه منفی میشود. بر اساس این یافتهها میتوان گفت، ذهن آگاهی نقش مهمی در رشد عواطف افراد در زندگی ایفا میکند.<br /> <strong> </strong>
پیچیدگی عاطفی,ذهن آگاهی,عاطفه مثبت,عاطفه منفی
https://japr.ut.ac.ir/article_66776.html
https://japr.ut.ac.ir/article_66776_c4c56f5d9ef0d5f08584914019c745db.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
9
1
2018
05
22
مقایسه سرشت و منش در مردان سیگاری و غیر سیگاری
59
71
FA
سعید
پورنقاش تهرانی
دانشیار دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران، تهران، ایران
spournaghash@yahoo.com
زهرا
حسین زاده
گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران، تهران، ایران
z.hosseinzade@yahoo.com
10.22059/japr.2018.66788
هدف پژوهش حاضر مقایسه ویژگیهای سرشت و منش در دو گروه سیگاری و غیر سیگاری بر اساس ابعاد هفتگانه شخصیت در مدل روانی ـ زیستی کلونینجر است. طرح پژوهش علی ـ مقایسهای، و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان پسر دانشگاه تهران است که از میان آنها تعداد ۲۰۰ نفر بهصورت در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای سنجش شامل مقیاس نشانگان وابستگی به نیکوتین (NDSS؛ شیفمن، ۲۰۰۴) و سیاهه سرشت و منش کلونینجر (TCI-56) (1994) است. دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس چندمتغیره (MANOVA) و رگرسیون لجستیک و با کمک نرمافزار SPSS نسخه ۲۲ تحلیل گردید. نتایج نشان داد که دو گروه تنها در دو مؤلفه نوجویی و خودهدایتمندی با یکدیگر تفاوت معناداری دارند. سیگاریها در مؤلفه نوجویی و خودهدایتمندی نمره پایینتری در مقایسه با گروه غیرسیگاری کسب کردند. لذا میتوان نتیجه گرفت که دو مؤلفه نوجویی و خودهدایتمندی شانس تعلق به وابستگی به سیگار یا عدم وابستگی را پیشبینی میکنند (001/0p<)؛ بهطوریکه افزایش نمره نوجویی با شانس عدم وابستگی و افزایش نمره خودهدایتمندی با کاهش احتمال وابستگی به سیگار همبسته است.
شخصیت,سرشت و منش,وابستگی به نیکوتین
https://japr.ut.ac.ir/article_66788.html
https://japr.ut.ac.ir/article_66788_3b3c87d5745888fad6be1d5d260be4b3.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
9
1
2018
05
22
رابطه خودتنظیمی و خودکارآمدی با تعلل ورزی: مقایسه دانش آموزان با اختلالات یادگیری و عادی
73
92
FA
زهرا
نقش
0000-0001-6065-7838
استادیار ،دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران
z.naghsh@ut.ac.ir
زﻫﺮا
رﻣﻀﺎﻧﯽ ﺧﻤﺴﯽ
ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﯽ ارﺷﺪ رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﺗﺮﺑﯿﺘﯽ، داﻧﺸﮑﺪه ﻋﻠﻮم ﺗﺮﺑﯿﺘﯽ و رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ داﻧﺸﮕﺎه اﻟﺰﻫﺮا (س)
10.22059/japr.2018.69910
هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین خودتنظیمی و خودکارآمدی با تعللورزی در دانشآموزان سال هفتم شهر تهران و مقایسه مدل ساختاری این روابط در بین دو گروه با اختلالات یادگیری و عادی است. به این منظور، 300 دانشآموز سال هفتم ابتدایی (150 دانشآموز با اختلالات و 150 دانشآموز عادی)، بهصورت تصادفی از چهار منطقه (2، 6، 13، 18) آموزش و پرورش شهر تهران انتخاب شدند و به مقیاس سنجش یادگیری خودتنظیمی میلر و همکاران (1996)، خودکارآمدی عمومی دانشجویان شرر و همکاران (1982) و تعللورزی سولومون و روثبلوم (1984) پاسخ دادند. نتایج نشان داد که دانشآموزان با اختلالات یادگیری و عادی، به لحاظ مدل ساختاری در پژوهش حاضر با یکدیگر تفاوت دارند و همارز نیستند و برگزاری دورههای آموزشی به منظور افزایش خودکارآمدی و خودتنظیمی دانشآموزان دارای اختلال یادگیری به منظور کاهش تعللورزی در آنها سودمند است.
خودتنظیمی,خودکارآمدی,تعلل ورزی,اختلالات یادگیری
https://japr.ut.ac.ir/article_69910.html
https://japr.ut.ac.ir/article_69910_11051e8ab8ad7d97b5e51940110e2e4c.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
9
1
2018
05
22
بررسی تحلیلی روش گروه بندی تمام وقت دانش آموزان مدارس استعداد درخشان
93
122
FA
محسن
حاج کاظمیان
دانشجوی دکتری ، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
m.hajkazemiyan@edu.ui.ac.ir
رﺿﺎ
هویدا
داﻧﺸﯿﺎر داﻧﺸﮑﺪه ﻋﻠﻮم ﺗﺮﺑﯿﺘﯽ و رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ. داﻧﺸﮕﺎه اﺻﻔﻬﺎن
r.hoveida@edu.ui.ac.ir
احمد
عابدی
0000-0002-3828-3419
دانشیار گروه روانشناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
a.abedi@edu.ui.ac.ir
سعید
رجائی پور
دانشیار، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
s.rajaipour@edu.ui.ac.ir
10.22059/japr.2018.66957
هدف این پژوهش بررسی تحلیلی روش گروهبندی تماموقت دانش آموزان مدارس استعدادهای درخشان بود که برای این منظور از روش تحقیق کیفی استفاده شد. جامعه آماری شامل دانش آموختگان، والدین، معلمین، مدیران و متخصصین آموزش تیزهوشان بود. جامعه نمونه شامل 48 نفر از جامعه آماری بود که به صورت هدفمند انتخاب، و با آنها مصاحبه باز و عمیق انجام گرفت. پس از اشباع نظرات، جهت تحلیل داده ها، گزارههای استخراجشده کدگذاری، ترکیب و مقولهبندی شدند. یافتههای پژوهش، 13 مقوله بود، شامل: "برداشت ناقص از مفهوم استعداد درخشان در عمل، عدم جامعیت شیوه شناسایی تیزهوشان، آسیب روش گروهبندی تماموقت تیزهوشان، چالش تفکیک جایگاه استعداد درخشان در ساختار سازمانی آموزش و پرورش، همسویی کم با عدالت آموزشی، کمتوجهی به برنامههای پرورشی، عدم تطابق برنامههای آموزشی و درسی با ویژگیهای فردی تیزهوشان، انتظارات بیش از حد والدین، نقصهای مدیریت آموزشی، کمبود معلمان متخصص آموزش تیزهوشان، انتظارات متقابل و بیش از حد جامعه و استعدادهای درخشان، عدم توجه به وضعیت پس از دانش آموختگی و نداشتن برنامه نگهداشت استعدادهای درخشان". یافته های پژوهش به چهار دسته مبانی نظری تیزهوشی، روش اجرا، و عوامل درون سازمانی و برون سازمانی آموزش و پرورش تقسیم شدند. بر این اساس، نتیجه می شود، اجرای روش گروهبندی تماموقت بهتر است به حداقل خود برسد و برنامه ریزی همه جانبه برای رفع نواقص آموزشی و پرورشی دانش آموزان تیزهوش انجام گیرد.
دانشآموزان تیزهوش,آموزش تیزهوشان,روش گروه بندی تمام وقت
https://japr.ut.ac.ir/article_66957.html
https://japr.ut.ac.ir/article_66957_4488d9d0045e202060b12d3ffc7bb23a.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
9
1
2018
05
22
اثربخشی بسته آموزش بهوشیاری بر ارتقاء سطح توجه کودکان دارای اختلال کم توجهی- بیش فعالی (ADHD)
123
135
FA
ثنا
نوری مقدم
داﻧﺸﺠﻮی دﮐﺘﺮای روانﺷﻨﺎﺳﯽ داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻣﺪرس
snourimoghadam@yahoo.com
سید کاظم
طباطبایی
داﻧﺸﯿﺎر ﮔﺮوه روانﺷﻨﺎﺳﯽ داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻣﺪرس،تهران، ایران
rasool1340@yahoo.com
نیما
قربانی
اﺳﺘﺎد ﮔﺮوه روانﺷﻨﺎﺳﯽ ﺳﻼﻣﺖ داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان
nima7cps@gmail.com
علیرضا
مرادی
اﺳﺘﺎد ﮔﺮوه روانﺷﻨﺎﺳﯽ ﺳﻼﻣﺖ داﻧﺸﮕﺎه ﺧﻮارزﻣﯽ
moradi99@yahoo.com
افسانه
صحت
فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان
dr.af.sehat@gmail.com
10.22059/japr.2018.69909
هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش بهوشیاری بر بهبود عملکرد توجه و تمرکز کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه- بیشفعالی است. طرح پژوهش از نوع شبهآزمایشی و بهصورت پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کودکان 12-9 ساله بودند. نمونه مورد مطالعه شامل 30 کودک مبتلا به اختلال بود که بهطور در دسترس انتخاب، و بهصورت تصادفی در گروه آزمایش و کنترل گماشته شدند. از مقیاس سنجش اختلال نقص توجه- بیشفعالی (IVA) و مجموعه <strong>آ</strong>زمون سنجش عملکرد شناختی (PCAP) برای جمعآوری دادهها استفاده شد. گروه آزمایش8 جلسه آموزش بهوشیاری را بهصورت هفتگی دریافت نمود. در حالی که گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. پس از 8 هفته نتایج نشان داد که آموزش بهوشیاری بر ارتقاء سطح توجه کودکان بیشفعال مؤثر بوده و کودکان در گروه آزمایش افزایش معناداری را در میزان توجه دیداری و توجه شنیداری و کنترل پاسخ نشان دادند.
اختلال نقص توجه –بیشفعالی,بهوشیاری
https://japr.ut.ac.ir/article_69909.html
https://japr.ut.ac.ir/article_69909_ff4a1b38fb778388f836d3587fef551b.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
9
1
2018
05
22
ویژگی های روانسنجی نسخه دوم مقیاس های سنجش هوش رینولدز در دانش آموزان سمپاد
137
148
FA
سیدعلی
هاشمی
کارشناس ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
1hashemisa@gmail.com
کامبیز
کامکاری
دکتری تخصصی روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر
kambizkamkary@gmail.com
شهره
شُکرزاده
اﺳﺘﺎدﯾﺎر داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﯽ واﺣﺪ ﻋﻠﻮم و ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت
shohreh_shokrzadeh@yahoo.com
10.22059/japr.2018.67064
هدف پژوهش حاضر ویژگی های روانسنجی نسخه دوم مقیاس های سنجش هوش رینولدز در دانش آموزان سمپاد استان تهران (سال تحصیلی 97-96) بود تا از این طریق بتوان ابزاری استاندارد را برای سنجش کودکان و نوجوانان تیزهوش فراهم ساخت. پس از فرایند انطباق یابی و تحلیل های روانسنجی در زمینه نسخه مقدماتی با حجم نمونه 30 نفر، بازنگری انجام گرفت و نسخه آزمایشی تدوین شد. تحلیل های مرتبط با شاخص دشواری، شاخص تمیز و دیگر ویژگی های روانسنجی با حجم نمونه 120 نفر انجام گرفت و موجبات تدوین نسخه استاندارد فراهم شد. فرایند اجرای نهایی با حجم نمونه 704 نفر پیرامون شناسایی ویژگی های روانسنجی انجام گرفت و مشخص شد که تمامی سؤالات از شاخص دشواری و تمیز مناسب برخوردار بوده و با استناد به روش آلفا کرانباخ در حیطه ضریب تجانس درونی و شیوه آزمون- بازآزمون با استناد به ضریب ثبات مشخص گردید که ضرایب اعتبار فراتر از 80/0 بوده و ابزار مزبور دارای تجانس درونی و ثبات است. همچنین، با استناد به ملاک (نسخه نوین هوش آزمای تهران- استانفورد- بینه) مشخص شد که ابزار دارای روایی ملاکی است. با استناد به ویژگی های مطلوب روانسنجی و قابلیت های اجرایی در زمان کوتاه می توان از مقیاس مزبور در راستای سنجش نیمرخ هوشی دانش آموزان تیزهوش استفاده نمود.
ویژگی های روانسنجی,نسخه دوم مقیاس های سنجش هوش رینولدز,مدارس سمپاد
https://japr.ut.ac.ir/article_67064.html
https://japr.ut.ac.ir/article_67064_170cbd57748e8ad2d181615f08132f1e.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
9
1
2018
05
22
اثرات تحریک الکتریکی فراجمجمه ای بر توانایی تصویرسازی دانشجویان
149
165
FA
میثم
یاوری کاتب
0000-0002-2910-3308
کارشناسی ارشد، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهران، تهران، ایران.
meysam.yavari.kateb@gmail.com
یوسف
مقدس تبریزی
اﺳﺘﺎدﯾﺎر داﻧﺸﮑﺪه ﺗﺮﺑﯿﺖ ﺑﺪﻧﯽ. داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان، تهران، ایران
moghadas@ut.ac.ir
شهناز
شهربانیان
استادیار دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه بوعلی سینا همدان، دانشگاه تربیت مدرس تهران، تهران، ایران.
shahrbanian@gmail.com
حسن
غرایاق زندی
استادیار گروه رفتار حرکتی و روانشناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران،
ghzandi110@ut.ac.ir
فاطمه
به جامه
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکدۀ تربیتبدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
fateme.behjame@yahoo.com
10.22059/japr.2018.68182
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات تحریک الکتریکی فراجمجمه ای بر توانایی تصویرسازی دانشجویان بود. این پژوهش از نوع نیمه تجربی بود. از بین دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه تهران 60 نفر به شکل در دسترس انتخاب، و بهصورت تصادفی در چهار گروه دوتایی شم (کنترل) و آنودال (آزمایش)، (هرکدام 15 نفر) مربوط به نقطه P4 و F4 قرار گرفتند. قبل و بعد از تحریک الکتریکی فراجمجمه ای آزمودنی ها پرسشنامه تصویرسازی حرکتی-3 را کامل کردند. تحلیل داده ها نشان داد بین پیش آزمون و پس آزمون تمامی متغیرها تفاوت معنادار وجود دارد و مشخص گردید بین دو گروه آنودال و شم در دو نقطه P4 و F4 در تصویرسازی حرکتی و تصویرسازی درونی تفاوت معناداری وجود دارد. در بررسی تفاوت بین دو نقطه P4 و F4 مشخص گردید، بین دو نقطه برای اثربخشی بر توانایی تصویرسازی تفاوت معناداری وجود ندارد. بر اساس یافته های پژوهش حاضر پیشنهاد می شود که از تحریک الکتریکی مستقیم مغز در یکی از نقاط P4 یا F4 بهعنوان راهبردی برای بهبود و افزایش توانایی تصویرسازی ذهنی درونی در ورزشکاران و نیز بیماران بهمنظور باز توانی سود جست.
تصویرسازی,تحریک الکتریکی فراجمجمه ای,تمرین ذهنی
https://japr.ut.ac.ir/article_68182.html
https://japr.ut.ac.ir/article_68182_72c8cc9c5c2ee31562751c1d6c4297ac.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
9
1
2018
05
22
بررسی رابطه منابع قدرت مدیران با ویژگیهای شخصیتی کارآفرینی کارکنان
167
185
FA
فرهاد
محبوب خواه
دانشجوی دکتری گروه مدیریت دولتی، واحد بناب، دانشگاه آزاد اسلامی، بناب، ایران
mahbobkhah_farhad@yahoo.com
یوسف
بیگ زاده
استادیار گروه مدیریت دولتی، واحد بناب، دانشگاه آزاد اسلامی، بناب، ایران
yusef.beigzadeh@gmail.com
10.22059/japr.2018.67063
هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه منابع قدرت مدیران با ویژگیهای شخصیتی کارآفرینی کارکنان در ادارات دولتی استان آذربایجان غربی بوده است. نمونه آماری ابتدا بهصورت خوشهای، و سپس در داخل خوشهها بهصورت طبقهای نسبتی از جامعه آماری انتخاب شد. به منظور گردآوری دادهها از دو پرسشنامه سنجش منابع قدرت هینکین و شرایخیم (1989) و پرسشنامه سنجش ویژگیهای شخصیتی کارآفرینی استفاده شده است. روایی و پایایی پرسشنامهها با استفاده از آزمونهای مربوط تأیید گردید. با توجه به نرمال بودن دادهها، تحلیلها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه همزمان صورت گرفته است. نتایج نشان داد بین منبع قدرت قانونی و ویژگیهای شخصیتی کارآفرینی کارکنان (بهجز اعتماد به نفس و مخاطرهپذیری)، و بین منابع قدرت پاداش، مرجعیت و تخصص مدیران با ویژگیهای شخصیتی کارآفرینی کارکنان (بهجز اعتماد به نفس) رابطه مثبت و معنیدار وجود دارد، ولی بین قدرت اجبار و ویژگیهای شخصیتی کارآفرینی کارکنان رابطه وجود ندارد. همچنین یافتهها نشان داد که قدرت مرجعیت و تخصص اثر مثبت و معنیدار در پیشبینی ویژگیهای شخصیتی کارآفرینانه کارکنان ادارات دولتی دارند.
ادارات دولتی,کارآفرینی کارکنان,قدرت مدیران
https://japr.ut.ac.ir/article_67063.html
https://japr.ut.ac.ir/article_67063_6c3bfe3ddad9354e8ded2ceb6a010947.pdf