دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
10
3
2019
11
22
هنجاریابی و بررسی ویژگیهای روانسنجی پرسشنامه نگرانی (PSWQ-C) در کودکان و نوجوانان 8 تا 18 ساله
1
26
FA
مریم
مقدسین
استادیار گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
mmoghadasin@yahoo.com
فتانه
ارجمند
کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
f.arjmand1370@gmail.com
شهرام
محمدخانی
دانشیار گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
sh.mohammadkhan@gmail.com
10.22059/japr.2019.276899.643193
هدف از این پژوهش، بررسی ویژگیهای روانسنجی و استانداردسازی پرسشنامه PSWQ-C در نمونهای از کودکان و نوجوانان 8 تا 18 سال بود. نمونه آماری این مطالعه را 1100 نفر (581 دختر و 519 پسر) تشکیل دادند. نمونه پژوهش حاضر شامل 500 کودک 8 تا 12 ساله (286 دختر و 214 پسر) در مقطع دبستان، 300 نوجوان 13 تا 15 ساله )150 دختر و 150 پسر)، در مقطع دوره اول متوسطه و 300 نوجوان 16 تا 18 ساله (145 دختر و 155 پسر) در دوره دوم متوسطه است. ابتدا پرسشنامه نگرانی ایالت پنسیلوانیا کودک و نوجوان (PSWQ-C) به زبان فارسی ترجمه گردید، سپس به زبان انگلیسی برگردانده شد. پس از رفع مشکلات زبانشناسی سؤالات، برای اطمینان از صحت ترجمه آن بهصورت آزمایشی روی 100 نفر از دانشآموزان (50 دختر و 50 پسر) اجرا گردید. پس از تصحیح و تأیید ترجمه، این پرسشنامه بر روی 1100 دانشآموز (581 دختر و 519 پسر) در شهر تهران اجرا شد. نتایج این مطالعه بهترین برازش را برای مدل تکعاملی در بین کودکان 8 تا 12 ساله و نوجوانان 13 تا 18 ساله نشان داد. این نتایج حاکی از روایی سازه مناسب این پرسشنامه در جمعیت ایرانی است. آلفایکرونباخ برای مدل تکعاملی کودکان برابر با 85/0 و برای نوجوانان نیز برابر با 86/0 بهدست آمد.
نگرانی,کودک و نوجوان,ویژگیهای روانسنجی,هنجاریابی
https://japr.ut.ac.ir/article_73284.html
https://japr.ut.ac.ir/article_73284_dcb59affffb5c40a1e45d078591d4550.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
10
3
2019
11
22
اثربخشی الگوی کوتاه مدت "درمانگری چندبُعدی معنوی (SMP)" بر افزایش بهزیستی روانشناختی مبتلایان به نشانگان افسردگی
27
45
FA
مرتضی
روحانی
0000-0002-0596-3784
دکترای روان شناسی سلامت، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج،ایران.
rohani.dr@chmail.ir
مسعود
جانبزرگی
استاد گروه روانشناسی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، تهران، ایران
psychjan@gmail.com
حسن
احدی
استاد گروه روانشناسی سلامت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج، ایران
ahadi.dr@gmail.com
محمدرضا
بلیاد
استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج، ایران
beliad110@gmail.com
10.22059/japr.2019.279982.643246
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر الگوی کوتاهمدت درمانگری چندبُعدی معنوی (SMP) بر افزایش بهزیستی روانشناختی مبتلایان به افسردگی بود. طرح پژوهش از نوع نیمهتجربی، با روش پیشآزمون، پسآزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری را 48 نفر از مبتلایان به افسردگی مراجعهکننده به مرکز مشاوره دانشگاه علوم پزشکی مشهد و مرکز مشاوره با رویکرد دینی حرم مطهر تشکیل دادند که براساس جدول مورگان 40 مراجع (25 زن، 15 مرد) از طریق نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (RPWB) بود. گروه آزمایش 12 جلسه یکساعتونیم مداخله را دریافت کردند. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد، بعد از مداخله در مؤلفه بهزیستی روانشناختی، افزایش معناداری وجود داشت (001/0P<). یافتهها نشان داد که روان درمانگری چندبُعدی معنوی (SMP) میتواند با فعالسازی بُعد معنوی مراجعان و بهتبع آن، با شکلگیری چارچوب اعتقادی در برابر چالشهای شناختی و ترغیب آنها به سبک زندگی سالم و افزایش هدفمندی، امید و رضامندی از زندگی، بهعنوان روشی مفید و کارآمد برای ارتقاء بهزیستی روانشناختی مراجعان مورد استفاده قرار گیرد.
درمانگری چندبُعدی معنوی,بهزیستی روانشناختی,افسردگی
https://japr.ut.ac.ir/article_73875.html
https://japr.ut.ac.ir/article_73875_b0f8892d197cf54c8e8a2724e239d3b0.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
10
3
2019
11
22
شبکه حالت پیشفرض مغز: مروری بر تاریخچه، ساختار تشریحی و کارکردها
47
65
FA
رضا
رستمی
0000-0001-9318-108X
استاد گروه روانشناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
rezaros@gmail.com
زینب
خجوی
دانشجوی دکتری روانشناسی سلامت، دانشگاه تهران، تهران، ایران
z.khajavi@ut.ac.ir
عبدالرحمن
رستمیان
استاد گروه روماتولوژی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
arostamian@tums.ac.ir
غلامعلی
حسین زاده دهکردی
استاد گروه مهندسی برق، دانشگاه تهران، تهران، ایران
ghzadeh@ut.ac.ir
نیما
قربانی
0000-0003-2763-5498
استاد گروه روانشناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
nghorbani@ut.ac.ir
حجت الله
فراهانی
0000-0002-9799-7008
استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
ipsyhaf@gmail.com
10.22059/japr.2019.270470.643079
شبکه حالت پیشفرض مغز (DMN) یکی از سیستمهای مغزی در مقیاس بزرگ است که از نظر تشریحی بهخوبی تعریف شده است. این شبکه که در حالت استراحت فعالیت بیشتری نشان میدهد، با پردازش افکار مستقل از محرک، افکار خودارجاعی و یادآوری خاطرات زندگینامهای مرتبط است. نواحی اصلی شبکه DMN شامل قشر پیشپیشانی میانی (mPFC)، قشر سینگولیت خلفی (PCC)، قشر آهیانهای پایینی (IPL)، قشر گیجگاهی جانبی (LTC) و ساختار هیپوکامپال (HF) هستند. این شبکه از دو زیرسیستم تشکیل شده است: زیرسیستم لوب گیجگاهی میانی که دادههایی از تجارب قبلی فرد در اختیار میگذارد و زیرسیستم پیشپیشانی میانی که از این اطلاعات برای ایجاد افکار مستقل از محرک و مربوط به خود استفاده میکند. مطالعات نشان میدهند که شبکه حالت پیشفرض در مقابل تجارب مختلف انعطافپذیری دارد و کارکرد آن در بعضی از بیماریها و اختلالات همچون اسکیزوفرنی، افسردگی، طیف اُتیسم و آلزایمر تغییر کرده است. ازسویدیگر، این شبکه به درمانهای زیستی و روانشناختی پاسخ میدهد. در این مقاله پس از مروری بر تاریخچه و ساختار تشریحی شبکه حالت پیشفرض مغز، به کارکردها، تغییرات بهنجار طی تحول و تغییرات آن در انواع بیماریها و اختلالات میپردازیم و در نهایت، مروری بر کاربردهای بالینی این یافتهها در زمینه درمان خواهیم داشت.
شبکه حالت پیشفرض,حالت استراحت مغز,ارتباط کارکردی
https://japr.ut.ac.ir/article_73282.html
https://japr.ut.ac.ir/article_73282_22fcb711f9ca410ff6ac0e8c4f9bc9b5.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
10
3
2019
11
22
اثربخشی برنامه آموزشی فرزندپروری مبتنی بر نظریه انتخاب برکیفیت رابطه مادرـ پسر
67
83
FA
فاطمه
خیام فر
کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه تهران، تهران، ایران
fkhayam_55@yahoo.com
یاسر
مدنی
0000-0002-6005-0646
استادیار گروه مشاوره و روانشناسی تربیتی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران
yaser.madani@ut.ac.ir
الهه
حجازی
0000-0003-3032-5554
دانشیار گروه مشاوره و روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران
ehejazi@ut.ac.ir
کاظم
پورطاهری
کارشناسی ارشد مشاوره مدرسه، دانشگاه تهران، تهران، ایران
kpoortaheri_55@yahoo.com
10.22059/japr.2019.259011.642862
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامه آموزشی فرزندپروری مبتنی بر نظریه انتخاب بر کیفیت رابطه مادر- پسر صورت گرفت. پژوهش در چارچوب یک طرح شبهآزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون و آزمون پیگیری با گروه کنترل اجرا شد. جامعه پژوهش شامل مادران و پسران پایه هشتم و نهم مدارس باقرشهر در سال 95-96 بود. بهمنظور انجام مداخلات، تعداد 40 نفر از مادران داوطلبی که فرزندانشان پس از نمونهگیری تصادفی خوشهای در آزمون غربالگری شرکت و مشکلات رابطهای با مادران خود را گزارش داده بودند، انتخاب شدند. سپس بهصورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش گمارده شدند. کلیه آزمودنیها (فرزندان) قبل و بعد از آموزش از طریق آزمون نگرش فرزند نسبت به مادر (CAMS) در سهمرحله (پیشآزمون، پسآزمون و آزمون پیگیری) ارزیابی شدند. بهمنظور تجزیهوتحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر استفاده گردید. نتایج نشان داد مداخله در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل، در مراحل پسآزمون و آزمون پیگیری موجب کاهش نمرات مشکلات رابطهای شد. همچنین این مطالعه نشان داد که میانگین اندازه اثر هفتجلسه آموزش دوساعته برنامه فرزندپروری مبتنی بر نظریه انتخاب بر بهبود کیفیت رابطه مادرـ پسر به میزان 6/24 درصد بوده است. بنابراین، آموزش فرزندپروری مبتنی بر نظریه انتخاب اثربخشی مطلوب را برای بهبود کیفیت رابطه مادر- پسر داراست.
نظریه انتخاب,برنامه فرزندپروری مبتنی بر نظریه انتخاب,رابطه والد- فرزند,رابطه مادر- پسر
https://japr.ut.ac.ir/article_73281.html
https://japr.ut.ac.ir/article_73281_5d737654e230db3164ce2bffea55948d.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
10
3
2019
11
22
ثربخشی مداخله حرکتی، ریتمیک و ملودیک عصب شناختی بر کنشهای اجرایی دختران دچار اسکلروزیس چندگانه (MS)
85
99
FA
فرحناز
نورمحمدی
دانشجوی دکتری روان شناسی و آموزش کودکان استثنائی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
noor1340@yahoo.com
حسن
عشایری
استاد دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
hassanash@yahoo.com
غلامعلی
افروز
0000-0003-2386-3223
استاد گروه روان شناسی و آموزش کودکان استثنائی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
afrooz@ut.ac.ir
کامبیز
کامکاری
دانشیار گروه روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر، تهران، ایران
kambiz@gmail.com
10.22059/japr.2019.69807
هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی مداخله حرکتی، ریتمیک و ملودیک عصبشناختی بر کنش اجرایی دختران دچار اختلال اسکلروزیس چندگانه (MS) بود. بدینمنظور، تعداد 20 نفر (سنین 20 تا 30 سال) از زنان مراجعهکننده به انجمن MS با اختلال MS از نوع عود- بهبودی و دارابودن شاخص گسترده ناتوانی جسمی پایین (3EDSS<) به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه تجربی و گواه جایگزین شدند. گروه تجربی 30 جلسه دو بار در هفته آموزش گروهی موسیقیایی کنشهای اجرایی (NEFT) مایکل تات (2005) را با همکاری یک متخصص موسیقی دریافت کردند و سپس دادهها با استفاده از آزمون مرتبکردن کارتهای ویسکانسین (WCST) رایانهای در پیشآزمون و پسآزمون گردآوری شد. همچنین از مقیاس شاخص گسترده ناتوانی (EDSS) برای سنجش ناتوانمندی جسمانی و برنامه مداخله حرکتی، ریتمیک و ملودیک عصبشناختی (NMRMI) شرکتکنندگان دچار MS استفاده شد. نتایج آماری مانکوا (MONCOVA)، حاکی از پیشرفت معنادار در زیر مؤلفههای طبقهبندی و کاهش خطای برجاماندگی در گروه تجربی نسبت به گروه گواه بود. همچنین نتایچ نشاندهنده، اندازه اثر کم تا متوسط مداخله موسیقیایی، براساس مقیاس کوهن بود. بهنظر میرسد مداخله حرکتی، ریتمیک و ملودیک عصبشناختی بر افزایش مهارتهای کنشهای اجرایی دختران دچار MS تأثیر گذاشته است. همچنین مداخله موسیقیایی در توانمندسازی این افراد در فعالیتهای روزمره ازجمله سازماندهی، حلمسئله و تصمیمگیری مؤثر بوده و میتواند در موقعیتهای بالینی کاربرد داشته باشد.
اسکلروزیس چندگانه (MS),مداخله حرکتی,ریتمیک و ملودیک عصبشناختی,کنش اجرایی
https://japr.ut.ac.ir/article_69807.html
https://japr.ut.ac.ir/article_69807_50c24c7c98939b015d64f4e76db7d01a.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
10
3
2019
11
22
مدل پیشبینی رفتارهای خودآسیبرسان و گرایش به خودکشی براساس سبکهای دلبستگی و سازمان شخصیت در نوجوانان دانشآموز: نقش واسطهای راهبردهای شناختی تنظیم هیجانی
101
117
FA
ناهید
احمدی مرویلی
0000 0003 3315 2863
دانشجوی دکتری مشاوره، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات قم، قم، ایران
psy.ahmadi@gmail.com
جسن
میرزاحسینی
0000 0002 0869 3150
استادیار گروه روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات قم، قم، ایران
mirzahoseini.hasan@yahoo.com
نادر
منیرپور
استادیار گروه روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات قم، قم، ایران
monirpoor1357@gmail.com
10.22059/japr.2019.274866.643162
هدف از پژوهش حاضر، تبیین مدل پیشبینی رفتارهای خودآسیبرسان براساس سبکهای دلبستگی و سازمان شخصیت در نوجوانان با توجه به نقش واسطهای راهبردهای شناختی تنظیم هیجان بود. روش مطالعه از نوع مدلسازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری 700 نفر از دانشآموزان دختر شاغل به تحصیل در دوره متوسطه مدارس دولتی، در سال 97-96 منطقه 16 شهر تهران بود. گروه نمونه 700 دانشآموز دختر در رده سنی 17-15 سال بودند که با روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند و به پرسشنامههای رفتارهای خودآسیبرسان (SHI)، تنظیمشناختی هیجان گارنفسکی (CERQ)، ابعاد دلبستگی والدین و همسالان (IPPA)، مقیاس چندرویکردی گرایش به خودکشی (MAST) و سیاهه سازمان شخصیت کرنبرگ (IPO) پاسخ دادند. یافتهها پیشبینیپذیری رفتارهای خودآسیبرسان و گرایش به خودکشی در نوجوانان را با توجه به نقش میانجی راهبردهای شناختی تنظیم هیجان براساس نوع سبک دلبستگی و سازمان شخصیت نشان میدهد. همچنین جهتگیری دلبستگی ناایمن و داشتن سازمان شخصیت مرزی میتواند پیشبینیکننده راهبردهای ناسازگار تنظیم هیجان در نوجوانان باشد. این نتیجه در راستای دیگر یافتهها و مبانی نظریهای بوده و ارزیابی سه متغیر سبک دلبستگی، سازمان شخصیت و راهبردهای تنظیم هیجان، میتواند در تدوین برنامه پیشگیری و مداخله درمانی نوجوانان با رفتارهای خودآسیبرسان استفاده شود
رفتارهای خودآسیبرسان,راهبردهایشناختی تنظیم هیجان,سبکهای دلبستگی و سازمان شخصیت
https://japr.ut.ac.ir/article_73873.html
https://japr.ut.ac.ir/article_73873_3256f13fe85085c47030ead33533557e.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
10
3
2019
11
22
رابطه بین خودتنظیمی هیجانی، ادراک از محیط یادگیری و تابآوری تحصیلی: کاربرد مدلیابی دو سطحی دانشآموز و کلاس
119
132
FA
سمانه
سمیعیان
دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
samanehsamieyan@yahoo.com
مسعود
غلامعلی لواسانی
1027_0958_0003_0000
دانشیار گروه روانشناسی تربیتی و مشاوره، دانشگاه تهران، تهران، ایران
lavasani@ut.ac.ir
زهرا
نقش
0000-0001-6065-7838
استادیار گروه روانشناسی تربیتی و مشاوره، دانشگاه تهران، تهران، ایران
z.naghsh@ut.ac.ir
10.22059/japr.2019.247550.642681
هدف از مطالعه حاضر، رابطه بین خودتنظیمی هیجانی، ادراک از محیط یادگیری و تابآوری تحصیلی با کاربرد مدلیابی دو سطحی دانشآموز و کلاس بود. این مطالعه با ایدهگرفتن از رویکرد بومشناختی، نسبت به تابآوری کودک و نوجوان، بر روی نقش معلم و کلاس میپردازد. این رابطه در میان 450 دانشآموز دختر دوره پایه دهم از مناطق 19گانه آموزشوپرورش مناطق تهران که از هر منطقه سه دبیرستان انتخاب شدند، بررسی گردید. ابزارهای این پژوهش شامل مقیاسهای معلم بهعنوان بافت اجتماعی (TSC)، تابآوری تحصیلی ARI و خودتنظیمی هیجانی (SRQ) بودند. نتایج تحلیل چندسطحی نشاندهنده رابطه مثبت و معنادار بین متغیرهای پژوهش بود که با وارد کردن متغیرها در هر دو سطح، رابطه متغیر خودتنظیمی هیجانی با تابآوری تحصیلی در سطح اول (سطح 001/0p<) و مؤلفههای درگیری، ساختار و حمایت از خودمختاری در سطح کلاس (001/0>p) معنادار است. بنابراین، مدارس حدود 27 درصد از واریانس تابآوری تحصیلی را تبیین میکنند و 73 درصد برای عوامل سطح دانشآموزان تبیین شده است. همچنین نتایج نشان داد که مدل دوسطحی برخلاف مدل معمولی و یکسطحی، دانش بیشتری در ارتباط با رابطه بین متغیرها ارائه میدهد. یافتههای این پژوهش نشان داد که عوامل مؤثر بر تابآوری تحصیلی دانشآموزان چندسطحی است و برای بررسی تابآوری تحصیلی دانشآموزان، باید به همه سطوح مؤثر بر آن توجه شود و با واردکردن متغیرها در هردو سطح، رابطه متغیر خودتنظیمی هیجانی با تابآوری تحصیلی در سطح دانشآموز و مؤلفههای درگیری، ساختار و حمایت از خودمختاری در سطح کلاس معنادار میباشد.
خودتنظیمی هیجانی,ادراک از محیط یادگیری,تابآوری تحصیلی,مدلیابی چندسطحی
https://japr.ut.ac.ir/article_73280.html
https://japr.ut.ac.ir/article_73280_6b03419ba1278b3900d5124c6333c04b.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
10
3
2019
11
22
مقایسه اثربخشی درمان روایتمدار و ACT، بر کیفیت زندگی و اضطراب وجودی سالمندان
133
146
FA
میثم
عبداله پور
0000-0002-1036-6431
دانشجوی دکتری رشته روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، اهواز، ایران
abdollahpour.maysam@gmail.com
فریبا
حافظی
0000-0002-7453-8327
استادیار، گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
febram315yahoo.com@gmail.com
پروین
احتشام زاده
0000-0003-3391-1882
استادیار، گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
p_ehtesham@yahoo.com
فرح
نادری
0000000158015967
دانشیار، گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
nmafrah@yahoo.com
رضا
پاشا
استادیار، گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
g.rpasha@yahoo.com
10.22059/japr.2019.279683.643240
هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی درمانهای روایتی و مبتنی بر پذیرش و تعهد، بر کیفیت زندگی و اضطراب وجودی سالمندان بود. این پژوهش از نوع تجربی با طرح (پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل)، میباشد. جامعه آماری را سالمندان ساکن در سراهای سالمندی شهر تهران تشکیل دادند. نمونهها به تعداد 30 نفر، با روش خوشهای انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه 10 نفره، شامل دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل، جای گرفتند. سپس از هر سه گروه با استفاده از پرسشنامههای کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (WHOQOL-BREF) و اضطراب وجودی (EAI)، پیشآزمون گرفته شد و در ادامه، گروه آزمایشی یکم در معرض روایتدرمانی گروهی و گروه آزمایشی دوم نیز در معرض درمان مبتنی بر پذیرشوتعهد گروهی، قرار گرفتند و گروه کنترل نیز هیچگونه مداخلهای را دریافت نکرد. نتایج آزمون آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیره با اندازهگیری مکرر نشان داد که در مقایسه با گروه کنترل درمانهای روایتمدار و مبتنی بر پذیرش و تعهد، منجر به افزایش کیفیت زندگی (01/0>P) و کاهش اضطراب وجودی (01/0>P) سالمندان میشوند. از طرف دیگر هر دو روش درمانی به صورت معنادار بر کیفیت زندگی (05/0<P) و اضطراب وجودی (05/0<P) سالمندان اثربخشی یکسانی داشتند که با توجه به اثربخش بودن هر دو شیوه درمانی مبتنی بر رویکرد روایتی و مبتنی بر پذیرش و تعهد، میتوان از آنها به منظور افزایش کیفیت زندگی و کاهش اضطراب وجودی سالمندان استفاده نمود
کیفیت زندگی,اضطراب وجودی,سالمندان
https://japr.ut.ac.ir/article_73874.html
https://japr.ut.ac.ir/article_73874_135992f0d3b57bd765fd114964c8e435.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
10
3
2019
11
22
بررسی روایی و اعتبار پرسشنامه یادگیری اجتماعی- هیجانی در دانشآموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تهران
147
159
FA
پریسا
فرنودیان
دانشجوی دکتری روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رودهن، تهران، ایران
p.farnoodian@yahoo.com
خدیجه
ابوالمعالی الحسینی
دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رودهن، تهران، ایران
abolmaalialhoseiny@yahoo.com
کیانوش
هاشمیان
دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رودهن، تهران، ایران
svafa38@yahoo.com
10.22059/japr.2019.280340.643257
هدف از پژوهش حاضر، بررسی روایی و اعتبار پرسشنامه یادگیری اجتماعی- هیجانی بود. روش پژوهش این مطالعه، همبستگی و از نوع تحلیل عاملی تأییدی است. جامعه مورد مطالعه کلیه دانشآموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تهران بودند. در این پژوهش از روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای استفاده شد. در این مطالعه از پرسشنامه یادگیری اجتماعی- هیجانی (SEL) که مجموعهای از 25 آیتم براساس مدل نظری توسعهیافته کسل، استفاده گردید. بهمنظور تجزیهوتحلیل دادهها از روش تحلیل عامل اکتشافی و تأییدی استفاده شد.در تحلیل عامل تأییدی نشان داده شد که همه مادههای پرسشنامه از بارعاملی مناسبی برخوردارند، اما شاخصهای برازش مدل مطلوب نبودند؛ بنابراین مدل اصلاح گردید. مقادیر شاخص برازندگی افزایشی (IFI) برابر با 943/0 و شاخص برازندگی تطبیقی (CFI) برابر 943/0 و جذر میانگین مجذورات خطای تقریب (RMSEA) برابر با 051/0 میباشد که نشاندهنده برازش مناسب مدل با دادههاست. براساس تحلیل عامل اکتشافی پنجعامل منسجم و معنادار خودآگاهی، خودمدیریتی، آگاهی اجتماعی، مدیریت ارتباطات، مسؤولیت تصمیمگیری استخراج شد. در مجموع عاملهای استخراج گردیده، توانستند 69 درصد از واریانس کل آزمون را تبیین کنند. همسانیدرونی عاملهای شناسایی شده و نمره کل پرسشنامه در حد مطلوب و قابلقبول بود
یادگیری اجتماعی- هیجانی,روایی و پایایی
https://japr.ut.ac.ir/article_73876.html
https://japr.ut.ac.ir/article_73876_19d88caacff63ad2593f1490c4dd2f18.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
10
3
2019
11
22
اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر وابستگی بینفردی و کنترلعمل افراد مبتلا به اختلال شخصیت وابسته
161
176
FA
گلناز
مظاهری نژاد فرد
دانشجوی دکتری، دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی ، تهران،ایران
golnaz_mazaheri@yahoo.com
فریده
حسین ثابت
0000-0001-6731-2955
استادیار دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی
farideh_hosseinsabet@yahoo.com
احمد
برجعلی
0000-0001-6823-7600
دانشیار دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی ، دانشگاه علامه طباطبائی
borjali@atu.ac.ir
10.22059/japr.2019.271658.643099
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان پذیرشوتعهد بر کاهش وابستگی بینفردی و افزایش کنترل عمل افراد مبتلا به اختلال شخصیت وابسته بود. این پژوهش به شیوه نیمهآزمایشی، از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری دو ماهه صورت گرفت. از میان کلیه افراد (40 زن) مبتلا به اختلال شخصیت وابسته مراجعهکننده به کلینیکهای رواندرمانی شهر قدس و منطقه 22 شهر تهران، 18 نفر با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب گردیده و بهصورت تصادفی در دو گروه (نُه نفره) آزمایش و کنترل گمارده شدند. جهت جمعآوری اطلاعات از مصاحبه بالینی ساختاریافته (SCI)، مقیاس تجدیدنظر شده کنترل عمل (ACS-R)و پرسشنامههای تجدیدنظر شده اختلال شخصیت وابسته (DPI-R) و وابستگی به دیگران (IDI) استفاده شد. افراد گروه آزمایش به مدت 11 جلسه 70 دقیقهای، تحت درمان پذیرشوتعهد قرار گرفتند و در نهایت، دادهها با روش تحلیل واریانس مختلط با اندازهگیری مکرر مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. یافتهها نشان داد، درمان پذیرشوتعهد بر کاهش وابستگی بینفردی و افزایش کنترلعمل افراد مبتلا به اختلال شخصیت وابسته تأثیر معناداری دارد (01/0P<). با توجه به نتایج پژوهش، بهکارگیری درمان پذیرشوتعهد در مراکز رواندرمانی برای درمان و بهبود مشکلات مربوط به اختلالات شخصیت مفید و مؤثر خواهد بود.
اختلال شخصیت وابسته,درمان پذیرشوتعهد,وابستگی بینفردی و کنترل عمل
https://japr.ut.ac.ir/article_73904.html
https://japr.ut.ac.ir/article_73904_5c5444f05a76819668f0ddcc8ab49652.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
10
3
2019
11
22
بررسی تواناییهای شناختی کودکان مبتلا به بیماری مزمن پزشکی براساس سبک دلبستگی آنها
177
193
FA
فهیمه
غفاریمقدم
کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
زهرا
طاهری فر
استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
z.taherifar@ut.ac.ir
فاطمه
دهقانی آرانی
0000-0002-6641-2345
استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
f.dehghani.a@ut.ac.ir
10.22059/japr.2019.73877
<span lang="FA" dir="RTL">هدف از مطالعه حاضر، سنجش تواناییهای شناختی کودکان مبتلا به بیماری مزمن پزشکی براساس سبک دلبستگی آنها بود. بهاینمنظور 45 کودک 15-12 ساله (24 دختر، 21 پسر) واجد ملاکهای طرح که با تشخیص یک بیماری مزمن (دیابت، یا تالاسمی یا بیماری کلیوی) تحت درمان پزشکی بودند، به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و وارد پژوهش شدند. ملاکهای ورود و خروج، طی مصاحبه اولیه و مشاهده در پرونده پزشکی کودک بررسی میشد و کودکان واجد شرایط، پس از اعلام موافقت و امضای فرم رضایتنامه شرکت در طرح پژوهشی توسط مادران در پژوهش شرکت کردند. کودکان پس از تکمیل پرسشنامه بازنگریشده سبک دلبستگی بزرگسالان کولینز و رید (</span><span>RAAS</span><span lang="FA" dir="RTL">) و بسته آزمونهای عصب</span><span lang="FA" dir="RTL">روانشناختی رایانهای کمبریج (</span><span>CANTAB</span><span lang="FA" dir="RTL">) براساس نمرات اخذ شده در سه گروه با سبک دلبستگی ایمن، اجتنابی و اضطرابی قرار گرفتند. پس از اطمینان از همگنبودن گروهها از جهت ویژگیهای دموگرافیک، در گام بعد تواناییهای شناختی کلیه آزمودنیها سنجیده شد. نتایج تحلیل واریانس یکراهه حاکی از تفاوت معنادار تواناییهای شناختی سه گروه بود. گروه کودکان دارای سبک دلبستگی ایمن در مقایسه با سبک دلبستگی اجتنابی و اضطرابی، در تواناییهای شناختی از کارایی بالاتری برخوردار بودند. این نتایج نشان میدهد، یکی از عواملی که میتواند بر وضعیت سلامت، بهویژه توانمندی شناختیِ کودکان مبتلا به بیماری مزمن پزشکی تأثیرگذار باشد، سبک دلبستگی آنهاست.</span>
سبک دلبستگی,تواناییهای شناختی,کودکان,بیماری مزمن
https://japr.ut.ac.ir/article_73877.html
https://japr.ut.ac.ir/article_73877_51450406b88ac038f86594e920be42ad.pdf