دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
11
4
2021
02
19
بررسی اثربخشی آموزش برنامه آمادگی پیشازازدواج مبتنی بر دیدگاه آدلری بر باورهای محدودکننده انتخاب همسر در دانشآموزان دختر
1
22
FA
غلامرضا
رجبی
0000-0002-8423-4589
استاد گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
rajabireza@scu.ac.ir
سهیلا
قیصری
دانشجوی دکتری، گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
soheilagheisari@yahoo.com
عباس
امان الهی
دانشیار گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
amanelahy@yahoo.com
منصور
سودانی
استاد گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
sodani-m@yahoo.com
10.22059/japr.2021.305063.643555
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش برنامه آمادگی پیشازازدواج مبتنی بر دیدگاه آدلری بر باورهای محدودکننده انتخاب همسر انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانشآموزان دختر مقطع دوم متوسطه شهرستان جم در سال تحصیلی 98-1397 بود. این پژوهش یک طرح شبهآزمایشی که با استفاده از پیشآزمون، پسآزمون و گروه کنترل انجام شد. تعداد 52 دانشآموز براساس نمره 5/1 انحراف معیار بالاتر از میانگین در مقیاس باورهای محدودکننده انتخاب همسر بهصورت داوطلب انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آموزش (26 نفر) و کنترل (26 نفر) گمارده شدند. شرکتکنندههای گروه آزمایش هفت نشست 90 دقیقهای، تحت آموزش پیشازازدواج مبتنی بر دیدگاه آدلری (1978) قرار گرفتند و در سه مرحله پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری به مقیاس باورهای محدودکننده انتخاب همسر (ARMSS) پاسخ دادند. دادهها به روش آماری تحلیل واریانس مکرر (آمیخته) تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش پیشازازدواج به شیوه برنامه آمادگی پیشازازدواج مبتنی بر دیدگاه آدلری، باعث کاهش پنج تا از شش باور محدودکننده انتخاب همسر مانند «همخوابی»، «یکی و تنها یکی»، «متضادها یکدیگر را کامل میکنند»، «آرمانگرایی» و «آسانی تلاش» در شرکتکنندههای گروه آموزشی نسبت به شرکتکنندههای گروه کنترل شده است و این آموزش تأثیری در باور «اطمینان کامل» نداشت. بنابراین، براساس یافتههای بهدست آمده میتوان نتیجه گرفت که برنامه آموزش آمادگی پیشازازدواج بهویژه در دوران نوجوانی، میتواند بسیاری از باورهای غیرمنطقی و غیرواقعی را در آنان کاهش دهد و بهعنوان یک عامل پیشگیرانه از بسیاری از مشکلات بعدی در زندگی زناشویی جلوگیری بهعمل میآورد.
پیشازازدواج,باورهای محدودکننده,انتخاب همسر,برنامه آموزشی
https://japr.ut.ac.ir/article_79706.html
https://japr.ut.ac.ir/article_79706_211953d0c37559181fa5e2c902a6eca7.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
11
4
2021
02
19
ارائه مدل علّی تأثیر آرزوهای ذاتی و بیرونی بر رضایت از زندگی: نقش میانجی سلامت روانی
23
46
FA
هوشنگ
گراوند
استادیار روان شناسی تربیتی، گروه روانشناسی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
garavand.h@lu.ac.ir
10.22059/japr.2021.301863.643509
هدف از پژوهش حاضر، ارائه مدل علّی تأثیر آرزوهای ذاتی و بیرونی بر رضایت از زندگی با توجه به نقش میانجی سلامت روانی بود. روش پژوهش، کاربردی و از نوع پژوهشهای پیشبین بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی در سال تحصیلی 92-1391 بودند. برایاینمنظور، تعداد 250 نفر از دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش، شاخص آرزو گروزت و همکاران (AI)، پرسشنامه سلامت عمومی 28 سؤالی (GHQ-28) و مقیاس رضایت از زندگی داینر و همکاران (SWLS) بودند. تمام تحلیلها به روش مدلسازی معادلات ساختاری انجام شدند. نتایج نشان داد که آرزوهای ذاتی، سلامت روانی را به صورت مثبت و آرزوهای بیرونی، سلامت روانی را بهصورت منفی پیشبینی میکنند؛ آرزوهای ذاتی و بیرونی بر رضایت از زندگی بهطور مستقیم تأثیری نداشتند؛ بلکه آرزوهای ذاتی با واسطهگری سلامت روانی میتواند بر رضایت از زندگی دانشجویان بیفزاید؛ اما آرزوهای بیرونی با واسطهگری سلامت روانی میتواند از میزان رضایت از زندگی دانشجویان بکاهد. همچنین سلامت روانی تأثیر علّی و مستقیمی بر رضایت از زندگی داشت. با توجه به نتایج، میتوان راه رسیدن به رضایت و سلامت روانشناختی را در پرتو توجه به ارزشها و آرزوها، نیازهای بنیادی، معنادار بودن و هدفمندی زندگی برای دانشجویان فراهم نمود.
آرزوهای ذاتی و بیرونی,رضایت از زندگی,سلامت روانی
https://japr.ut.ac.ir/article_79469.html
https://japr.ut.ac.ir/article_79469_08e5a51d9607816dec97aaad30e9b24b.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
11
4
2021
02
19
اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی (حل مسئله و تصمیمگیری) بر روابط معلم- شاگرد، سرزندگی تحصیلی و خوشبینی تحصیلی در دانشآموزان پسر پایه ششم ابتدایی
47
67
FA
کامران
شیوندی چلیچه
استادیار گروه روانشناسی تربیتی. دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی (ره)، تهران، ایران
ksheivanfi@gmail.com
زهرا
نفر
0000-0003-2305-0230
دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی (ره)، تهران، ایران.
znafar72@yahoo.com
فضل الله
حسنوند
0000-0002-5574-1311
دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی (ره)، تهران، ایران.
fazl.hasanvand@gmail.com
علی
موسوی
دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی (ره)، تهران، ایران
musavi.irr@gmail.com
10.22059/japr.2021.300406.643483
هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی (حلمسئله و تصمیمگیری) بر روابط معلم- شاگرد، سرزندگی تحصیلی و خوشبینی تحصیلی دانشآموزان پسر پایه ششم ابتدایی بود. این پژوهش برحسب هدف کاربردی بوده و روش مطالعه از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشآموزان پسر کلاس ششم در سال تحصیلی 99-1398 در شهر حسنآباد از توابع شهرری بود. نمونه آماری را 50 نفر از دانشآموزان پسر کلاس ششم که در دو گروه آزمایش و گروه کنترل (هر گروه 25 نفر) جایگزین شدند، تشکیل دادند. ابزار سنجش شامل پرسشنامههای استاندارد کیفیت رابطه معلم- دانشآموز، خوشبینی تحصیلی و سرزندگی تحصیلی بود. همچنین دانشآموزانی که از سرزندگی و خوشبینی بسیار بالاتر و کیفیت رابطه بهتری با معلم برخوردار بودند، کنار گذاشته شده و بقیه آزمودنیها در دو گروه 25 نفره جایگزینی شدند. شرکتکنندگان در گروه آموزش حلمسئله و توان تصمیمگیری، ده جلسه تحت آموزش قرار گرفتند. پس از اجرای روش آموزش از دو گروه آزمایش و کنترل پسآزمون گرفته شد. بهمنظور تجزیهوتحلیل دادهها از شاخصهای آماری توصیفی در چهارچوب جدول فراوانی برای توصیف دادهها و از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره برای آزمون فرضیههای پژوهشی بهره گرفته شد. نتایج حاکی از افزایش کیفیت رابطه معلم- شاگرد، سرزندگی تحصیلی و خوشبینی تحصیلی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بود. در نتیجه میتوان از آموزش حلمسئله و تصمیمگیری بهعنوان بخشی از برنامههای توانمندسازی دانشآموزان و متولیان عرصه تعلیموتربیت استفاده کرد.
مهارت زندگی,رابطه معلم- شاگرد,سرزندگی تحصیلی,خوشبینی تحصیلی
https://japr.ut.ac.ir/article_79470.html
https://japr.ut.ac.ir/article_79470_c7f8cc51fc43e145bd1102ded27eb2e3.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
11
4
2021
02
19
رابطه ارکان مدل فعالسازی هنجار و انگیزش نسبت به صرفهجویی با رفتار صرفهجویی برق در خانوادههای تهرانی
69
91
FA
مراد
عبدی ورمزان
0000-0002-2168-9738
دانشجوی دکترای روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
moradabdi@gmail.com
محمد نقی
فراهانی
0000-0002-5282-5181
استاد گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
faramn37@yahoo.com
حمید
خانی پور
0000-0001-7706-5951
استادیار گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
khanipur.hamid@gmail.com
مجید
صفاری نیا
استاد گروه روانشناسی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
m.saffarinia@yahoo.com
10.22059/japr.2020.301645.643505
هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه رفتار صرفهجویی در مصرف برق در سرپرستان خانوارهای تهرانی با هنجارهای اخلاقی و انواع انگیزش نسبت به صرفهجویی بود. طرح پژوهش حاضر ئوصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری تمامی سرپرستان خانوار شهر تهران در سال 1398 بود. برای نمونهگیری از روش نمونهگیری در دسترس با حجم 366 نفر استفاده شد. ابزار سنجش شامل سوالاتی برای سنجش ویژگیهای جمعیتشناختی و ویژگیهای خانه (DHC)، مقیاسهای آگاهی از مشکل <em>(PAS)</em>، اسناد مسئولیتپذیری و آگاهی از پیامدها <em>(AROES)</em>، هنجارهای شخصی<em>(PNS)</em>، رفتار صرفهجویی در مصرف برق <em> </em><em>(ESBS)</em>و انگیزش نسبت به صرفهجویی برق <em>(MTSES)</em> بود. تعداد کل گویههای برابر با 44 گویه بود. دادهها به صورت برخط و مدادکاغذی جمعآوری شدند. دادهها با استفاده از مدل معادلات ساختاری و نرمافزارهای SPSS 25 و Smart PLS 3 مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. یافتهها نشان داد که از بین متغیرهای جمعیتشناختی تنها وضعیت تأهل با رفتار صرفهجویی در مصرف برق ارتباط دارد. آگاهی از مشکل و اسناد مسئولیتپذیری و آگاهی از پیامدها، با هنجارهای شخصی رابطه مستقیم و معناداری داشتند و هنجارهای شخصی هم با صرفهجویی برق رابطه مستقیم داشت. بر اساس یافتهها، آگاهی از مشکل و اسناد مسئولیتپذیری و آگاهی از پیامدها و هنجارهای شخصی از طریق میانجیگری نسبی انگیزش با رفتار صرفهجویی در مصرف برق ارتباط داشتند. از بین انواع انگیزش، انگیزشهای یکپارچه، درونی، همانندسازی شده و درونفکنی شده به ترتیب بیشترین رابطه را با رفتار صرفهجویی در مصرف برق داشتند. تحریک انگیزش، سازوکار تبدیل مؤلفههای مدل فعالسازی هنجار به رفتار صرفهجویی برق است.<br />
فعالسازی هنجار,انگیزش,صرفهجویی در مصرف برق شهر تهران
https://japr.ut.ac.ir/article_78902.html
https://japr.ut.ac.ir/article_78902_a5b9f95b9a819e5b86f500ef49345fc2.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
11
4
2021
02
19
پیشبینی اضطراب دختران نوجوان براساس طرحوارههای ناسازگار اولیه مادران با میانجیگری تمایزیافتگی خود و طرحوارههای ناسازگار اولیه دختران
93
112
FA
فاطمه
کشوری
دانشجوی دکتری گروه روانشناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی ، کرج، ایران
homaf430@gmail.com
احمد
کربلایی محمد میگونی
0000-0003-0664-7932
استادیار گروه روانشناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
dr.karbalae1335@gmail.com
حسین
رضابخش
استادیار گروه روانشناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی ، کرج، ایران
rosun@gmail.com
سارا
پاشنگ
استادیار گروه روانشناسی، واحد کرج،دانشگاه آزاد اسلامی ، کرج، ایران
rrosun@gmail.com
10.22059/japr.2021.305503.643564
هدف از پژوهش حاضر، پیشبینی اضطراب دختران نوجوان براساس طرحوارههای ناسازگار اولیه مادران با میانجیگری تمایزیافتگی خود و طرحوارههای ناسازگار اولیه دختران بود. روش پژوهش برحسب هدف کاربردی و برحسب گردآوری اطلاعات همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی نوجوانان دختر مقطع متوسطه اول شهرستان فردیس استان البرز در نیمسال اول 99-1398 بود. از میان آنها به روش نمونهگیری در دسترس 300 نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه اضطراب بک (BAI) ، پرسشنامه تمایزیافتگی خود (DSI) و پرسشنامه طرحواره یانگ (YSQ) بود. جهت تجزیهوتحلیل دادهها از روش مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد ضریب مسیر مستقیم بین طرحوارههای ناسازگار اولیه مادر و اضطراب دختران مثبت و معنادار بود. ضریب مسیر غیرمستقیم بین طرحوارههای ناسازگار مادر و اضطراب دختران بهواسطه تمایزیافتگی خود و طرحوارههای ناسازگار اولیه مثبت و معنادار بود. آموزش والدین بهویژه مادران، بهمنظور کاهش تظاهرات طرحوارههای ناسازگار آنها در روابطشان با فرزندان دخترشان و همچنین تمرکز بر پیش آمادگیهای شخصیتی دختران نوجوان در درمان اضطراب آنها به درمانگران و بالینگران پیشنهاد میشود.
اضطراب,تمایزیافتگی خود,دختران,مادران,طرحوارههای ناسازگار اولیه
https://japr.ut.ac.ir/article_79785.html
https://japr.ut.ac.ir/article_79785_ef4cf9f1454ba03252b856ab0f7c8c0e.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
11
4
2021
02
19
ویژگیهای روانسنجی مقیاس تعلق پذیری عمومی در دانشجویان
113
130
FA
طلیعه
سعیدی رضوانی
دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی مشاوره و تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
ts.rezvani@gmail.com
فرهاد
تنهای رشوانلو
0000-0003-2218-2493
دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی مشاوره و تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
tanha@alumni.ut.ac.ir
هادی
صمدیه
دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی مشاوره و تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
h.samadieh@mail.um.ac.ir
حسین
کارشکی
0000-0003-1990-2365
دانشیار روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، گروه روانشناسی مشاوره و تربیتی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
kareshki@um.ac.ir
10.22059/japr.2021.299681.643490
هدف از پژوهش حاضر، اعتباریابی و بررسی ویژگیهای روانسنجی مقیاس تعلقپذیری عمومی در دانشجویان بود. این مطالعه کاربردی، یک طرح روانسنجی بود و جامعه آماری آن را دانشجویان دانشگاه بیرجند در سال تحصیلی 97-1396 تشکیل میدادند.. طی دو مطالعه بهترتیب 164 نفر (108 دختر و 56 پسر) و 236 نفر (156 دختر و 80 پسر) از دانشجویان دانشگاه بیرجند به شیوه نمونهگیری تصادفی چندمرحلهای انتخاب شدند. گردآوری دادهها با مقیاسهای تعلقپذیری عمومی (GBS)، احساس تنهایی اجتماعی و عاطفی بزرگسالان (SELSA-S)، افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-21) و رضایت از زندگی (LOT) بود. همسانی درونی، روایی عاملی اکتشافی، تأییدی، ملاکی، پیشبین و سازه با نرمافزارهای 16-SPSS و 24-AMOS موردبررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که مقیاس، ساختاری دوعاملی با واریانس تبییین شده 61/56 درصد دارد. تحلیل عاملی تأییدی مرتبه دوم نیز، تأیید شد. روایی همگرا و واگرای مقیاس در ارتباط با احساس تنهایی اجتماعی و روایی پیشبین آن در ارتباط با افسردگی و رضایت از زندگی به تأیید رسید. برحسب سن و جنسیت نیز، تفاوت معناداری بهدست نیامد. بهنظر میرسد، مقیاس تعلقپذیری عمومی (GBS) در دانشجویان از پایایی و روایی مناسبی برخوردار است.<br />
تعلقپذیری عمومی,اعتباریابی,روانسنجی,دانشگاه بیرجند
https://japr.ut.ac.ir/article_79611.html
https://japr.ut.ac.ir/article_79611_47eea83ba6702d05b0079b3caa01a1b5.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
11
4
2021
02
19
اثربخشی برنامه آموزش پذیرش و تعهد بر میزان تابآوریتحصیلی در دانشآموزان دارای اختلال یادگیری ویژه
131
147
FA
نرگس
پورطالب
0000000262414271
دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
pourtalebn@gmail.com
رحیم
بدری گرگری
0000-0001-7196-6601
استاد گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
badri_rahim@yahoo.com
شهروز
نعمتی
0000-0001-6898-9749
دانشیار روانشناسی و آموزش کودکان استثنائی، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
sh.nemati@tabrizu.ac.ir
تورج
هاشمی
0000000283536104
استاد گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
tourajhashemi@yahoo.com
10.22059/japr.2021.301283.643504
هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی اثربخشی برنامه آموزش پذیرش و تعهد بر میزان تابآوریتحصیلی در دانشآموزان دارای اختلال یادگیری ویژه بود. با توجه به هدف پژوهش، این مطالعه، از نوع پژوهشهای شبهآزمایشی و در قالب طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل دانشآموزان دختر دارای اختلال یادگیری ویژه بود که در سال تحصیلی 1400-1399 در شهر تبریز در پایه ششم مشغولبهتحصیل بودند. نمونهگیری به روش تصادفی خوشهای و هدفمند انجام شد. نمونه آماری شامل 34 نفر از دانشآموزان دارای اختلال یادگیری ویژه بود که در گام اول به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند و سپس بصورت هدفمند در گروههای آزمایش و کنترل گنجانده شدند. ابزار سنجش پرسشنامه استاندارد تابآوری تحصیلی ساموئلز (ARQ<em>) </em>و آزمون هوش ریون (RIT) بود. تجزیهوتحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار 21SPSS- و با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره انجام شد. براساس نتایج حاصل از تحلیل دادهها، بهکارگیری برنامه آموزش پذیرش و تعهد میزان تابآوری تحصیلی را افزایش میدهد و این اثربخشی در مؤلفههای جهتگیری آینده و مسئلهمحوری و مثبتنگری در سطح 05/0p < معنادار است؛ اما در مورد مؤلفه مهارتهای ارتباطی علیرغم تفاوت در گروهها معنادار نیست. نتایج حاصل از این پژوهش راهگشای تحقیقات بیشتر در حوزه مداخلات مربوط به مشکلات روانشناختی دانشآموزان دارای اختلال یادگیری ویژه خواهد بود.
اختلال یادگیری ویژه,تابآوری تحصیلی,درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد
https://japr.ut.ac.ir/article_79704.html
https://japr.ut.ac.ir/article_79704_2b5b230445fb8bc7509b79fc4e62ec5c.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
11
4
2021
02
19
تأثیر اصلاح سوگیری حافظه، بر ترمیم علائم رفتاری و اختلال حافظه بیماران مبتلا به افسردگی: یک مطالعه مقدماتی
149
164
FA
فرناز
روشنی
0000-0001-9886-842X
دانشجوی دکتری روانشناسی بالینی و سلامت ، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
farnaz_roshani@yahoo.com
وحید
نجاتی
0000-0002-5933-4422
دانشیار گروه روانشناسی بالینی و سلامت، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی ، دانشگاه شهید بهشتی تهران
nejati@sbu.ac.ir
جلیل
فتح آبادی
0000-0002-5667-857X
دانشیار گروه روانشناسی آموزشی و تحولی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
j_fathabadi@sbu.ac.ir
10.22059/japr.2021.301388.643502
این پژوهش با هدف بررسی تأثیر برنامه اصلاح دقیق سوگیری حافظه (پرمین)، بر ترمیم علائم رفتاری و اختلال حافظه بیماران مبتلا به افسردگی خفیف تا شدید و بهکار بستن نتایج آن در درمان بیماری افسردگی انجام شد. این مطالعه، یک کارآزمایی بالینی شبهآزمایشی است که بهصورت مداخلهای در سه مرحله ارزیابی (پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری سه ماهه) با روش نمونهگیری در دسترس، از آبانماه ۱۳۹۷ آغاز و در تابستان ۱۳۹۸ به پایان رسید. جامعه آماری شامل کلیه بیماران مراجعهکننده به کلینیکهای دانشگاه شهید بهشتی بود که از بین ۳۵ نفر که قبلاً توسط یک روانپزشک تشخیص افسردگی دریافت کرده بودند و طبق ارزیابی مجدد با مصاحبه تشخیصی ساختاریافته این تشخیص تأیید شد و تعداد ۱۵ نفر بهطور تصادفی انتخاب شدند. ابزار سنجش شامل مقیاس افسردگی بک (BDI-II)، چکلیست نشانهها (R-90-SCL)، آزمون حافظه چند محرک پیشین (چهره و کلمه)(N-BT) بود. نتایج با استفاده از نسخه 23-SPSS تحلیل شد و خروجی تحلیل واریانس یکطرفه درونگروهی با اندازهگیریهای مکرر نشان داد که مداخله در بهبود حافظه کاری و سوگیری حافظه ناشی از افسردگی تأثیر معنادار داشته است (05/0>p). همچنین، اثر اصلاح حافظه بر کاهش علائم خُلقی بیماران نیز معنادار بود و این نتایج بعد از سه ماه پیگیری نیز پایدار بوده است (۰۰۱/۰P<) با توجه به یافتهها اصلاح سوگیری حافظه بدون در نظر گرفتن شدت افسردگی، میتواند برای کاهش نشانههای شناختی و رفتاری افسردگی مؤثر باشد.
توانبخشی شناختی,سوگیری حافظه,افسردگی
https://japr.ut.ac.ir/article_79612.html
https://japr.ut.ac.ir/article_79612_3e98d915ede62a029262ed66f15b65e3.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
11
4
2021
02
19
مقایسه عملکرد حافظه فعال در دانشآموزان دارای ناتوانیهای ویژه یادگیری یکزبانه و دوزبانه
165
179
FA
حمزه
محمدی
کارشناسی ارشد روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
mohammadihamzeh1400@gmail.com
جواد
حاتمی
0000-0001-9650-4964
دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
hatamijm@ut.ac.ir
رضا
کرمی نوری
استاد روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه اومئو، اومئو، سوئد
reza.kormi-nouri@oru.se
جمیل
منصوری
0000-0003-1126-8443
کارشناسی ارشد روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
mansourijamil@ut.ac.ir
داود
مفاخری
کارشناسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
mafakheri19@gmail.com
هانیه
خادمی
کارشناسی ارشد روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
hamzehmohammadi@ut.ac.ir
10.22059/japr.2021.294000.643394
هدف از پژوهش حاضر، مقایسه حافظه فعال کودکان دارای ناتوانیهای ویژه یادگیری یکزبانه و دوزبانه بود. روش پژوهش توصیفی از نوع پسرویدادی (علّی- مقایسهای) بود. جامعه آماری پژوهش شامل کودکان مقطع ابتدایی سال تحصیلی 93-1392 شهر تهران و شهرستان جوانرود بود. تعداد 60 نفر شامل 30 کودک (15 دختر و 15 پسر) یکزبانه (فارس) و 30 کودک (15 دختر و 15 پسر) دوزبانه (کُرد- فارس) بهصورت نمونهگیری در دسترس از مراکز ناتوانیهای ویژه یادگیری انتخاب شدند. ابزار سنجش شامل مقیاس تجدید نظر شده هوشی وکسلر برای کودکان-نسخه چهارم (WISC-R) و خردهمقیاس حافظه فعال وکسلر (WWM) بود. دادهها با استفاده از مقیاس تجدید نظر شده هوش وکسلر کودکان و زیرمقیاس حافظه فعال آزمون وکسلر جمعآوری شد. به منظور تحلیل دادهها از روشهای آمار توصیفی و استنباطی میانگین، انحراف استاندارد، آزمون t مستقل، آزمون فریدمن و نرمافزار 16-SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد که دو گروه یکزبانه و دوزبانه در متغیر حافظه فعال فضایی (17/2-=t و 05/0>p) و حافظه فعال (14/2-=t و 05/0>p) دارای تفاوت معناداری هستند. در متغیر توالی حرف- عدد (09/1-=t و 05/0<p) تفاوت معناداری مشاهده نشد. براساس یافتههای پژوهش حاضر، میتوان نتیجه گرفت که دوزبانگی در کودکان با ناتوانیهای ویژه یادگیری با کارکردهای بهتر حافظه فعال همراه است.
دوزبانگی,حافظه فضایی,ناتوانی ویژه یادگیری,حافظه فعال
https://japr.ut.ac.ir/article_79957.html
https://japr.ut.ac.ir/article_79957_78422a308f345534df6e8fa0e8bcf9ce.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
11
4
2021
02
19
مقایسه اثربخشی زوج درمانی خودتنظیمی با رفتاردرمانی دیالکتیک بر کاهش دلزدگی زناشویی زوجهای متقاضی طلاق
181
199
FA
حسین
حبیب اله زاده
دانشجوی دکترای راهنمایی و مشاوره، گروه مشاوره ، دانشکده ادبیات، علوم انسانی و اجتماعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی،
hossein.romantak@gmail.com
عبداله
شفیع آبادی
استاد، گروه مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
counselor.uni@gmail.com
محمد
قمری
دانشیار، گروه مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد ابهر، ابهر، ایران
cuunselor.uni@gmail.com
10.22059/japr.2021.300483.643516
هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی زوجدرمانی خودتنظیمی با رفتاردرمانی دیالکتیک بر کاهش دلزدگی زناشویی زوجهای متقاضی طلاق بود. روش پژوهش حسب هدف کاربردی، و بر حسب نحوه گردآوری اطلاعات از نوع شبهآزمایشی بود که با طرح پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری دوماهه با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماریشامل زوجهای متقاضی طلاق مراجعهکننده به دادگاه خانواده شعبه باهنر شهر تهران در سال 1397 بود. از میان آنها 24 زوج به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش (هر گروه هشت زوج) و کنترل (هشت زوج) قرار گرفتند. ابزار سنجش شامل پرسشنامه استاندارد دلزدگی زناشویی پاینز (CBM) بود. آزمودنیها در سه مرحله پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری به این پرسشنامه پاسخ دادند. گروههای آزمایش طی هشت جلسه 90 دقیقهای تحت آموزش زوجدرمانی خودتنظیمی و رفتاردرمانی دیالکتیک قرار گرفتند؛ اما گروه کنترل مداخلهای دریافت نکرد. تحلیل دادهها در نرم افزار22-SPSS با بهرهگیری از آزمون تحلیل واریانس اندازهگیری مکرر و LSD نشان داد زوجدرمانی خودتنظیمی و رفتاردرمانی دیالکتیک، در کاهش دلزدگی زناشویی در مرحله پسآزمون و پیگیری مؤثر بودهاند (0/01>P)؛ اما تأثیر رفتاردرمانی دیالکتیک بر کاهش دلزدگی زناشویی بیشتر بود. بنابراین، از رفتاردرمانی دیالکتیک و زوجدرمانی خودتنظیمی، میتوان بهعنوان شیوههای کاربردی در کاهش دلزدگی زناشویی و پیشگیری از طلاق استفاده کرد.<br />
دیالکتیک,خودتنظیمی,دلزدگی زناشویی,زوجین
https://japr.ut.ac.ir/article_79720.html
https://japr.ut.ac.ir/article_79720_6599825fc522a8931726323b4f0c049f.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
11
4
2021
02
19
رابطه ساختاری خود- طرحوارههای ریاضی با اشتیاق ریاضی: نقش میانجی باورهای توانایی- انتظار و ارزش تکلیف
201
225
FA
فخری السادات
حسینی
0000-0001-9839-1449
دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.
psyhosseini_f@yahoo.com
اسماعیل
سعدی پور
0000-0001-5984-1320
استاد، گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
ebiabangard@yahoo.com
فریبرز
درتاج
استاد، گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.
dortajf@gmail.com
سیاوش
طالع پسند
0000-0002-7534-5711
دانشیار، گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران.
stalepasand@gmail.com
اصغر
مینائی
0000-0002-3916-0365
دانشیار، گروه سنجش و اندازه گیری، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.
asghar.minaei@yahoo.com
10.22059/japr.2021.302377.643518
هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه ساختاری خود- طرحوارههای ریاضی با اشتیاق ریاضی با نقش میانجی باورهای توانایی- انتظار و ارزش تکلیف بود. این پژوهش از نوع پژوهش همبستگی با استفاده از مدلیابی معادلات ساختاری بود که 500 نفر از دانشآموزان دختر پایههای یازدهم رشته تجربی و ریاضی شهر تهران سال 1398به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. همه آنها پرسشنامههای خودطرحواره ریاضی (MSEQ)، انتظار- ارزش سمنان (SEVQ)، هزینه تکلیف ریاضی (TCS) و اشتیاق ریاضی (MEQ) را تکمیل نمودند. روابط درونی متغیرها با روش معادلات ساختاری آزمون شد. یافتهها نشان داد خود- طرحوارههای ریاضی بهصورت مستقیم بر باورهای توانایی- انتظار تأثیر مثبت داشت. خود- طرحوارههای هم بهصورت مستقیم و هم بهصورت غیرمستقیم و با میانجیگری باورهای توانایی- انتظار بر ارزش تکلیف تأثیر داشت. باورهای توانایی- انتظار ریاضی نیز، بهصورت مستقیم بر ارزش تکلیف ریاضی تأثیر داشت. خود- طرحوارههای ریاضی بر اشتیاق ریاضی معنادار نبود؛ اما اثر غیرمستقیم آن معنادار بود. اثر مستقیم باورهای توانایی- انتظار هم بهصورت مستقیم و هم بهصورت غیرمستقیم و با میانجیگری ارزش تکلیف بر اشتیاق ریاضی تأثیر داشت. مسیر مربوط به اثر مستقیم ارزش تکلیف ریاضی بر اشتیاق ریاضی نیز معنادار بود. بنابراین، خودطرحوارههای ریاضی بهواسطه باورهای توانایی انتظار و ارزش تکلیف ریاضی بر اشتیاق ریاضی تأثیر داشتند.
اشتیاق ریاضی,خود- طرحوارههای ریاضی,باورهای توانایی- انتظار ریاضی,ارزش تکلیف ریاضی
https://japr.ut.ac.ir/article_79845.html
https://japr.ut.ac.ir/article_79845_47ceaef6ae4f98c47384977f79c44db3.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
11
4
2021
02
19
نقش میانجیگری سبکهای تفکر در رابطه هوش و خلاقیت
227
243
FA
مهتاب سادات
حسینی
کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب، تهران، ایران
mahtabsadat.hosseini81@gmail.com
مرضیه
حاجی زادگان
دکتری روانشناسی ، دانشگاه پیام نور و کارشناس آزمایشگاه دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران، تهران، ایران
mhajizadegan@gmail.com
زهرا
طاهری فر
استادیار دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران، تهران، ایران
ztaherifar@gmail.com
10.22059/japr.2021.295897.643418
هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجی<strong></strong>گری سبکهای تفکر در رابطه هوش و خلاقیت در دانشآموزان دختر و پسر 12 تا 16 ساله بود. این پژوهش از نظر هدف بنیادی و از نظر نوع پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمام دانشآموزان دختر و پسر 16-12 ساله منطقه 12 شهر تهران در نیمسال دوم تحصیلی 97-1396 بود. تعداد 200 دانشآموز (100 دختر و 100 پسر) با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار سنجش شامل آزمون<strong></strong>های هوش وکسلر کودکان فرم 4 (WISC-IV)، تفکر خلاق تورنس فرم تصویری ب (TTCT) و پرسشنامه سبک تفکر نوع اول استرنبرگ فرم کوتاه (TSI) بود. جهت تجزیه<strong></strong>و<strong></strong>تحلیل دادههای پژوهش از روش رگرسیون چندگانه در نرم<strong></strong>افزار 21-SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد نقش متغیر هوش در پیشبینی خلاقیت (142/0) مثبت و نقش تفکر قانون<strong></strong>گذارانه (145/0-) و قضاوتگر (165/0-) در پیشبینی خلاقیت منفی بود. همچنین هیچ تأثیر غیرمستقیم برای متغیر هوش با خلاقیت که نشان از اثر واسطهای تفکر قانون<strong></strong>گذارانه و قضاوتگر بود نیز دیده نمیشد؛ اما نقش تفکر اجرایی در پیشبینی خلاقیت (165/0) مثبت بود و همچنین تأثیر غیرمستقیم برای متغیر هوش با خلاقیت که نشان از اثر واسطهای تفکر اجرایی بود نیز دیده میشد.
خلاقیت,سبک تفکر,هوش
https://japr.ut.ac.ir/article_79468.html
https://japr.ut.ac.ir/article_79468_c53a808d57ead472d389653c7501a312.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
11
4
2021
02
19
ابعاد توانمندسازی روانشناختی فردی با هدف مدیریت ویروس فراگیر کرونا 2019 بهمنظور ارائه یک الگوی کیفی
245
261
FA
فرهاد
شفیع پور مطلق
استادیار گروه مدیریت آموزشی، واحد محلات، دانشگاه آزاد اسلامی، محلات، ایران
farhad_shafiepoor@yahoo.com
زهره
نادری
استادیار گروه داخلی ریه ، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
zo698@hotmail.com
سیمین
نقش
دکتری برنامه ریزى آموزش از دور، سازمان سما ، اصفهان ، ایران
simin.naghsh@yahoo.com
10.22059/japr.2021.302093.643511
هدف از پژوهش حاضر، شناسایی راهبردهای توانمندسازی روانشناختی فردی در رابطه با مدیریت ویروس فراگیر کرونا 2019 بود. روش پژوهش از نظر هدف، بنیادی- کاربردی و برحسب گردآوری اطلاعات، اسنادی بوده که به روشهای مرور سیستماتیک و فراترکیب نزدیک است. محیط پژوهش شامل منابع دست اول در زمینه راهبردهای توانمندسازی روانشناختی افراد در برابر شیوع بیماریهای تنفسی- ریوی و از شیوه اشباع نظری دادهها برای انتخاب نمونه استفاده بهعمل آمد. ملاک ورود به پژوهش، شامل کلیه مقالاتی بود که از مضمونهای توانمندسازی روانشناختی برخوردار بودند و ملاک خروج، مقالات از پژوهش دربرنداشتن مضمونهای توانمندسازی روانشناختی، دربرنداشتن مضمونهای ناشی از نگرانیهای بیماریهای واگیردار، انتشار مقاله کمتر از سال 2005 بوده است. با مراجعه به منابع در دسترس دست اول و جستوجو در پایگاههای اینترنتی مختلف، تمامی اطلاعات در دسترس مرتبط و مربوط به توانمندسازی روانشناختی افراد در برابر بیماریهای واگیردار مثل کرونا ویروس 2019 یا سایر بیمارهایی قابل انتقال در گستره زمانی 2005 تا 2020 انتخاب شدند. تحلیل دادهها به شیوه تحلیل مضمون صورت پذیرفته است. تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار NVIVOنسخه 10 انجام شده است. بهطور کلی نتایج پژوهش نشان داد، راهبردهای توانمندسازی روانشناختی فردی در رابطه مدیریت ویروس فراگیر کرونا 2019 شامل پنج کُد انتخابی (خودمراقبتی، تغییر و بهبود نگرش، تسلط بر خود، به اشتراکگذاری دانش و اطلاعات، رعایت مسائل بهداشتی)، 14 کُد محوری و 78 کُد باز بودهاند.
خودمراقبتی,تغییر و بهبود نگرش,تسلط بر خود,به اشتراکگذاری دانش و اطلاعات,کووید 19,توانمندسازی
https://japr.ut.ac.ir/article_79705.html
https://japr.ut.ac.ir/article_79705_71ec5cad37623d9746a70800d9e89042.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
11
4
2021
02
19
تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی پرسشنامه همدلی کودک و نوجوان (EmQue-CA)
263
280
FA
ماجده
خسروی لاریجانی
0000-0002-3003-0265
کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان، یزد، ایران
majedehkhosravi1@gmail.com
عذرا
محمدپناه اردکان
استادیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان، یزد، ایران
azramohammadpanah@ardakan.ac.ir
آزاده
چوب فروشزاده
0000-0002-5778-1165
استادیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان، یزد، ایران.
azadechoobforoush@ardakan.ac.ir
ابراهیم
دهقانی اشکذری
0000-0002-1464-9797
کارشناسی ارشد مشاوره و راهنمایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یزد، یزد، ایران؛
ebrahim.dehghani94@yahoo.com
10.22059/japr.2021.304312.643543
هدف از پژوهش حاضر، تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی پرسشنامه همدلی کودک و نوجوان بود. این پژوهش با توجه به شیوه گردآوری دادهها در زمره پژوهشهای همبستگی و بهصورت دقیقتر، اعتباریابی آزمون قرار داشت. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشآموزان دختر و پسر 16-9 ساله شهر یزد در سال تحصیلی 1396-97 بود. حجم نمونه شامل 912 دانشآموز (397 دختر و 515 پسر) بود که به شیوه نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار سنجش شامل پرسشنامههای همدلی- کودکان و نوجوانان ((EmQue-CA و تنظیم هیجان گراس (ERQ) بود. برای بررسی سؤالات پرسشنامه از تحلیل عاملی تأییدی و تحلیل عاملی اکتشافی و ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. یافتهها نشان داد که پرسشنامه همدلی شامل سه خردهمقیاس همدلی جامعهیار، همدلی شناختی و همدلی عاطفی بود. شاخصهای برازش تحلیل عاملی تأییدی نشانگر برازش مناسب این مدل بودند و ابزار در مجموع 81/48 از واریانس همدلی کودک و نوجوان را تبیین کرد. ضریب آلفای کرونباخ برای ابزار حاضر 72/0 بهدست آمد. یافتههای پژوهش، روایی و پایایی مطلوب نسخه فارسی پرسشنامه همدلی را در مجموع تأیید کرد؛ بنابراین میتوان از این ابزار در موارد بالینی و پژوهشی استفاده کرد.
روایی,پایایی,پرسشنامه همدلی کودک و نوجوان
https://japr.ut.ac.ir/article_79846.html
https://japr.ut.ac.ir/article_79846_175ebed101aacdc538b224d709120891.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
11
4
2021
02
19
نقش میانجی تعهد زناشویی در رابطه بین ادراک انصاف و رضایت مندی زناشویی
281
292
FA
نسترن
مرتضایی
0000-0003-3888-270x
دانشجوی دکتری روان شناسی سلامت ، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران، تهران، ایران
n.mortezaee90@gmail.com
سید محمد رضا
رضا زاده
استادیار گروه روانشناسی ، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران، تهران، ایران
rezazade@ut.ac.ir
10.22059/japr.2021.304979.643553
هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجی تعهد زناشویی در رابطه بین ادراک انصاف و رضایت زناشویی بود. روش مطالعه توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل تمام زنان کارمند متأهل و صاحب فرزند دانشگاه تهران در سال 98-1397 بود. 103 نفر از زنان کارمند متأهل و صاحب فرزند دانشگاه تهران در سال 98-1397 به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و پرسشنامه استاندارد ادراک انصاف پذیری ((PEM، تعهد زناشویی (DCI) و سازگاری زناشویی اسپنیر (DAS) بر روی آن ها اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزار 16–SPSS و 18-Amos استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر نشان داد، بین ادراک انصاف و رضایت زناشویی، تعهد و مؤلفههای آن یعنی تعهد شخصی، اخلاقی و ساختاری رابطه مثبت و معناداری در سطح 01/0>P برقرار است. علاوه براین، تعهد زناشویی و مؤلفههای آن دارای رابطه مثبت معناداری با رضایت زناشویی است (01/0>P). همچنین نتایج تحلیل مسیر نشان داد، اثر غیرمستقیم ادراک انصاف بر رضایت زناشویی از طریق ایجاد تعهد زناشویی، معنادار است (ضریب تأثیر=50/0). به طور کلی، یافته های مطالعه حاضر بیانگر این نکته است که ادراک انصاف در زندگی مشترک از طریق ایجاد تعهدات زناشویی نقش مهمی در میزان رضایت زناشویی ایفا میکند.
ادراک انصاف,تعهد زناشویی,رضایت زناشویی,دانشگاه تهران
https://japr.ut.ac.ir/article_79954.html
https://japr.ut.ac.ir/article_79954_eb30444b12da5a1dde879ef96f3394dc.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
11
4
2021
02
19
نقش میانجیگر سازوکارهای دفاعی و احساس گناه در رابطه بین صفات شخصیت با تجارب تجزیهای
293
316
FA
رویا
آفتاب
0000-0001-7679-2794
دکتری روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.
royaaftab@ymail.com
حامد
برماس
استادیار گروه روانشناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.
rosun2015@gmail.com
خدیجه
ابوالمعالی الحسینی
0000-0002-9714-1816
دانشیار گروه روانشناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران
sama.abolmaali@gmail.com
10.22059/japr.2021.298565.643454
هدف از پژوهش حاضر، تعیین نقش میانجیگر سازوکارهای دفاعی و احساس گناه در رابطه بین صفات شخصیت و تجارب تجزیهای بود. روش مطالعه توصیفی از نوع همبستگی و هدف کاربردی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمام شهروندان ساکن در شهر کرج بود که از میان مراکز تفریحی، فرهنگی و هنری به روش نمونه برداری خوشهای در مرحله اول 5 منطقه و در مرحله دوم 10 مرکز و بهصورت داوطلبانه 550 نفر (241 زن و 207 مرد) انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامههای استاندارد پنج عاملی نئو (NEO)؛سازوکارهای دفاعی-40 (DSQ-40)؛ احساس گناه (GI) و مقیاس تجارب تجزیهای (DES) بود. جهت تحلیل دادهها از روش مدلیابی معادلات ساختاری و نرمافزار 24Amos- استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر، نشان داد ضرایب مسیر غیرمستقیم بین روانرنجورخویی با تجارب تجزیهای (044/0=β و 01/0>P)، گشودگی به تجربه با تجارب تجزیهای (040/0=β و 01/0>P)، روانرنجورخویی با احساس گناه (72/0=β و 05/0>P)، گشودگی به تجربه با احساس گناه (081/0-=β و 05/0>P) و سازوکارهای دفاعی ناسازگارانه با تجارب تجزیهای (068/0=β و 01/0>P) معنادار بود. پیشنهاد میشود که آن دسته از سازوکارهای دفاعی را در افراد هدف درمان قرار میدهند که به هنگام اشتباهات و تخطیگری، موجب سرزنشگری و احساس گناه بیشازحد و غیرمنطقی و تجارب تجزیهای میشوند.
سازوکارهای دفاعی,تجارب تجزیهای,احساس گناه,روانرنجورخویی,گشودگی به تجربه
https://japr.ut.ac.ir/article_79467.html
https://japr.ut.ac.ir/article_79467_49a274a19a03dafcb09f0f32f256ee25.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
11
4
2021
02
19
تأثیر آموزش شناختی رفتاری به کمک فضای مجازی در کاهش کمالگرایی و اضطراب دانشآموزان نخبه
317
336
FA
مهناز
جوکار کمال آبادی
استادیار گروه روان شناسی ، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران
joukar.m@gmail.com
سوران
رجبی
0000-0002-5025-4549
استادیار گروه روان شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خلیج فارس ، بوشهر، ایران
soranrajabi@gmail.com
فاطمه
ثوابت
کارشناسی گروه روان شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران
fatemehsavabet@ymail.com
10.22059/japr.2021.287176.643339
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش شناختی رفتاری بر کمالگرایی و نشانههای اضطراب بر دانشآموزان نخبه بهکمک فضای مجازی بود. روش این مطالعه با توجه به اینکه تآثیر متغیر مستقل بر متغیرهای وابسته بررسی می شود، از نوع طرحهای نیمهآزمایشی بود. جامعه آماری را دانشآموزان نخبه و عادی مقطع متوسطه دوم شهر بوشهر تشکیل دادند که در سال تحصیلی 96-95 مشغول بهتحصیل بودند. حجم نمونه در مرحله اول 411 نفر (215 پسر و 196 دختر) بود که با روش نمونهگیری خوشهای چندمرحله ای انتخاب شدند. نمونه مرحله دوم 26 نفر از گروه اول با بالاترین نمره کمالگرایی و اضطراب بودند. ابزار سنجش شامل پرسشنامههای کمالگرایی هویت و فلت (1991) و اضطراب بک (1988) بود. آموزش شناختی رفتاری در شش هفته (جلسه 90 دقیقه ای) برگزار شد. بین جلسات هفتگی با کمک نرم افزار واتس اپ (Whats App) تمرینهای خانگی و اشکالات آنها پیگیری میشد. داده ها به کمک نرم افزار SPSS-23 و به روش تحلیل کواریانس چند متغیره بررسی شده است. در مؤلفه کمالگرایی خودمدار، بین دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد (001/0>p). همچنین آموزش شناختی رفتاری به کمک سایبرسایکولوژی، باعث بهبود کمالگرایی و اضطراب دانشآموزان شد (01/0>p). نتایج بیانگرضرورت توجه برنامهریزان و روانشناسان به موضوع کمالگرایی و اضطراب اجتماع نخبگانی دانشآموزی است. توانایی درمان شناختی رفتاری و نرمافزارهای ارتباطی بهعنوان وسیله کمک آموزشی در بین جلسات درمانی تأیید شد.
دانشآموزان نخبهو تیزهوش,آموزش شناختی- رفتاری,کمالگرایی,اضطراب,روان شناسی در فضای مجازی
https://japr.ut.ac.ir/article_79963.html
https://japr.ut.ac.ir/article_79963_2ecd3e0abd549a1790168a797a4ca4ac.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
11
4
2021
02
19
خداناباوری و جامعهگرایی: شواهدی از یک مطالعه آزمایشگاهی
337
351
FA
زهرا
موسوی
0000-0002-9455-2775
دانشجوی دکتری روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
mousavizahra052@gmail.com
عباس
بخشی پور رودسری
0000-0003-0345-4975
استاد، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی ، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
a-bakhshipour@tabrizu.ac.ir
مجید
محمودعلیلو
استاد، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
alilou_647@yahoo.com
مهدی
فیضی
استادیار، گروه اقتصاد، دانشکده علوم اداری و اقتصادی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
feizi@um.ac.ir
سید فرشاد
فاطمی
استادیار، گروه اقتصاد، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران
ffatemi@sharif.edu
10.22059/japr.2021.292568.643380
این پژوهش بهمنظور بررسی اثر دین بر بخشش افراد خداناباور انجام شده است. روش پژوهش برحسب هدف بنیادین و برحسب روش گردآوری اطلاعات از نوع آزمایشی پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف در نیمه دوم سال<br /> 1397-98 بودند (314 نفر) که از میان آنهایی که خود را خداناباور معرفی کرده بودند تعداد ۵۳ نفر (25 زن و 28 مرد) بهصورت تصادفی انتخاب و بهصورت انفرادی به آزمایشگاه دعوت شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه کنترل (۲۶ نفر) و آزمایش (۲۷ نفر) قرار گرفتند. آزمودنیها پس از پاسخ به چندین سؤال جمعیتشناختی (سن و جنسیت و درآمد) و چند سؤال از پرسشنامه پنج عاملی نئو (NEO)، با یک ابزار پیشزمینهسازی مذهبی محققساخته پیشزمینهسازی شدند. سپس به آزمودنیها فرصت کمک به مؤسسه خیریه محک داده شد و مبلغ پرداخت شده توسط هر آزمودنی ثبت شد. در انتها آزمودنیها مجدد گرایش دینی خود را گزارش کردند و به سؤالاتی بهمنظور بررسی آگاهی آنها از اهداف آزمایش پاسخ دادند. در نهایت، میانگین کمک مالی افراد در دو گروه با یکدیگر مقایسه شد. تحلیل دادهها با استفاده از آزمون ناپارامتریک منویتنی بهدلیل نرمال نبودن توزیع دادهها انجام شد. یافتهها نشان دادند که برجستهسازی دین بر رفتار بخشش دانشجویان خداناباور، تأثیری نداشت. عدم وجود تفاوت در میزان بخشش افراد میان گروه آزمایش و گروه کنترل را میتوان ناشی از عدم تأثیرپذیری خداناباوران از دین و لزوم فعالسازی هیجانی دانست. بحث ما در مورد طراحی آزمایش، میتواند راهگشای مطالعات آتی باشد.
پیشزمینهسازی مذهبی,رفتار نوعدوستانه,رفتار جامعهگرا,رفتار بخشش,خداناباور
https://japr.ut.ac.ir/article_79610.html
https://japr.ut.ac.ir/article_79610_9d553818ae9fad3c15d8edb961063879.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
11
4
2021
02
19
روایی سنجی و سنجش پایایی نسخه فارسی پرسشنامه انتظارات از درس فیزیک مریلند: کاربردی از مدل سؤال- پاسخ چند ارزشی
353
380
FA
مجتبی
جهانی فر
0000-0003-0988-7042
استادیار گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
m.jahanifar@scu.ac.ir
10.22059/japr.2021.302274.643515
این پژوهش به منظور روایی سنجی و سنجش پایایی پرسشنامه انتظارات درس فیزیک مریلند (MPEX) که یکی از پرکاربردترین پرسشنامه سنجش نگرش و انتظارات درس فیزیک است انجام گرفته است. این پژوهش کاربردی است و جامعه آماری آن دانش آموزان ایرانی هستند که درس فیزیک را در دبیرستان می گذرانند. نمونه این پژوهش 423 دانشآموز (197 دختر و 226 پسر) مقطع متوسطه دوم در رشتههای تحصیلی تجربی و ریاضی سال تحصیلی 1399-1398 بودند. تحلیل عاملی تأییدی بهمنظور بررسی ساختار عاملی و از مدل پاسخ مدرج در نظریه سؤال- پاسخ برای تحلیل گویههایاین پرسشنامه استفاده شد. نرم افزارهای LISREL و IRTPro به منظور تحلیل داده ها استفاده شد. روایی محتوایی مقیاس 93/0 و ضریب پایایی هرکدام از عوامل پرسشنامه مقادیری بین 74/0 تا 89/0 بودند. تحلیل عاملی، سازههای پیشبینی شده در پرسشنامه اصلی را مورد تأیید قرار داد و گویههای پرسشنامه ضمن داشتن برازش مناسب بیشتر گویهها با مدل چند ارزشی پاسخ مدرج دارای پارامترهای تشخیص و پارامتر آستانه مطلوبی بودند. پژوهشگر کاربرد نسخه فارسیاین پرسشنامه را برای بررسی انتظارات و نگرشها درباره درس فیزیک توصیه میکند.<br /> <br /> <br /> <br />
آموزش فیزیک,نگرش درباره فیزیک,پرسشنامه MPEX,مدل پاسخ مدرج,روایی سنجی,سنجش پایایی
https://japr.ut.ac.ir/article_79613.html
https://japr.ut.ac.ir/article_79613_a54173fd9048bb1b067efa53558e7d0b.pdf
دانشگاه تهران-دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی- موسسه روانشناسی و علوم تربیتی
فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی
2251-8126
2676-4504
11
4
2021
02
19
تبیین روابط بین ذهنآگاهی و شفقتبهخود با شایستگی اجتماعی در دانشجویان دختر براساس نقش میانجی بخشودگی بینفردی
381
396
FA
معصومه
صفری
دانشجوی دکتری مشاوره، گروه مشاوره، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران.
masoomesfr@yahoo.com
سیمین دخت
رضاخانی
استادیار گروه مشاوره، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران.
rezakani@riau.ac.ir
فریده
دوکانه ای فرد
دانشیار گروه مشاوره، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران.
f_dokaneheefard@yahoo.com
10.22059/japr.2021.309197.643625
هدف از پژوهش حاضر، تبیین روابط بین ذهنآگاهی و شفقتبهخود با شایستگی اجتماعی در دانشجویان دختر براساس نقش میانجی بخشودگی بینفردی بود. روش پژوهش برحسب هدف کاربردی و برحسب گردآوری اطلاعات توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری را تمام دختران دانشجوی دانشگاه تهران در ترم دوم سال تحصیلی 99-1398 مشغولبهتحصیل بودند، تشکیل دادند. از میان این افراد به روش نمونهگیری در دسترس 378 نفر انتخاب شدند. ابزارهای خودگزارشی شامل پرسشنامههای شایستگی اجتماعی (SCQ)، مهارتهای ذهنآگاهی کنتاکی (KIMS)، مقیاسهای شفقتبهخود (SCS) و بخشودگی بینفردی (IFS) برای جمعآوری دادهها استفاده شد. دادههای پژوهش حاضر با استفاده از روش مدلیابی معادلات ساختاری تحلیل شدند. نتایج نشان دادضریب مسیر غیرمستقیم بین ذهنآگاهی (01/0>p و 185/0=β) و شفقتبهخود (01/0>p و 227/0=β) با شایستگی اجتماعی مثبت و در سطح 01/0 معنادار بود. مجموع مجذور همبستگیهای چندگانه برای متغیر شایستگی اجتماعی برابر با 64/0 بهدست آمد. این یافته بیانگر آن بود که شفقتبهخود، ذهنآگاهی و بخشودگی بینفردی 64 درصد از واریانس شایستگی اجتماعی را در دختران دانشجو تبیین میکند. بهنظر میرسد تمرکز بر حال و نه مشکلات گذشته و عدم قضاوتگری و شفقت نسبت بهخود، شفقت و بخشودگی را نسبت به دیگران، موجب میشود و فرد احساس شایستگی اجتماعی بیشتری خواهد کرد.
شفقت,شایستگی اجتماعی,بخشودگی بین فردی,ذهنآگاهی
https://japr.ut.ac.ir/article_79847.html
https://japr.ut.ac.ir/article_79847_ff64e80316c3b5f552b6c9d5e3b7ffcb.pdf