کارآیی آموزش حل مساله اجتماعی برای کودکان پیش دبستانی و دبستانی: اصلاح رفتار با رویکرد شناختی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

10.22059/japr.2014.68731

چکیده

هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر آموزش حل مسأله اجتماعی بر بهبود روابط بین فردی، مقبولیت اجتماعی و کارکرد اجرایی درکودکان پیش دبستانی و دانش‌آموزان پایه‌های اول و دوم دبستان است. مطالعه به شیوه شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون اجرا شد. گروه نمونه (85 نفر) شامل دانش‌آموزان پیش دبستانی، پایه‌های اول و دوم از دو مدرسه دخترانه و پسرانه بود که به صورت نمونه در دسترس برای پژوهش انتخاب شدند. برنامه حل مسأله در هر کلاس به صورت گروهی، طی پنج ماه، توسط معلمان آموزش دیده اجرا گردید. به منظور ارزیابی برنامه مداخله از مقیاس درجه‌بندی رفتارکودکی اولیه-فرم معلم، پرسشنامه مقبولیت اجتماعی و آزمون ویسکانسین استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و تحلیل اندازه‌گیری مکرر استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان می‌دهد که برنامه مداخله در کاهش پرخاشگری آشکار و پرخاشگری ارتباطی و افزایش مقبولیت اجتماعی دانش‌آموزان موثر بوده و تفاوت میانگین‌ها به لحاظ آماری معنادار است. همچنین برنامه مداخله در کاهش خطای درجاماندگی و افزایش تعداد طبقات در آزمون ویسکانسین به طور معنادار موثر بوده است. درخاتمه لزوم توجه به آموزش مهارت‌های حل مسأله بین فردی به عنوان بخشی از برنامه درسی مدارس و از سویی به عنوان یک راهکار پیشگیرانه مورد بحث قرارگرفته است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Instruction of Interpersonal Problem Solving for Preschool and Primary Elementary Children: A Cognitive Approach to Prevention

چکیده [English]

In the present study, effectiveness of social problem solving training to improve interpersonal relationships, social desirability, and executive functions were examined. This study was conducted using a quasi-experimental method with pretest-posttest without control group. A total of 85 subjects, preschool children and first and second- grade students, using available sampling procedure, participated in the study. The cognitive program ICPS was taught in each class for five months by the trained classroom teachers. The program was presented to the subjects twice a week. Measures used were the Early Childhood Behavior Rating Scale-Teacher Form, Wisconsin Card Sorting Test, and Social Desirability Inventory. The results using descriptive statistics and repeated measures to compare pre-test and post-test scores indicated that the intervention program was significantly effective in decreasing scores of Overt Physical Aggression, Relational /Emotional Aggression, and increasing scores of Social Desirability. In addition, the findings indicated that the intervention program was significantly effective in increasing Categories Achieved and decreasing Perseverative Errors. Results of the present study were consistent with other research and confirmed the effectiveness of interventions based on cognitive problem solving in social relationships. At the end, importance of problem solving skills training, as part of school’s curriculum were discussed.

کلیدواژه‌ها [English]

  • problem solving method
  • interpersonal skills
  • executive function
  • social competency
  • تاریخ دریافت: 24 بهمن 1392
  • تاریخ بازنگری: 20 آذر 1397
  • تاریخ پذیرش: 03 آذر 1393
  • تاریخ اولین انتشار: 03 آذر 1393
  • تاریخ انتشار: 01 مهر 1393