نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• پروانه زنگنه ¹
• محسن رسولی ²
• مریم اکبری ³

¹ گروه مشاوره، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران.

² دانشیار، گروه مشاوره ، دانشکدۀ روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.

³ گروه روان شناسی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران.

چکیده

هدف پژوهش مقایسه اثربخش روان درمانی مثبت نگر و درمان فرا تشخیص یکپارچه بر صمیمیت زناشویی، سرزندگی ذهنی و ابرازگری هیجانی در زنان دارای فرسودگی زناشویی بود. روش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش آزمون _پس آزمون _ پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه شامل زنان دارای فرسودگی زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره و روان شناختی خانواده رازی، امیدفردا، حیات شهرکرج در ۶ ماهه دوم سال 1401 بود.که، بر اساس مقیاس فرسودگی زناشویی (CBM) 36 نفر زنان دارای فرسودگی زناشویی بالا به صورت نمونه‌گیری هدفتمند انتخاب در سه گروه (دوگروه آزمایش و یک گروه کنترل) گمارده شدند. گردآوری داده‌ها از پرسشنامه صمیمیت زناشویی(MIS)، سرزندگی ذهنی (MV) و پرسشنامه‌ی ابرازگری هیجانی (EEQ) استفاده شد. داده‌ها شیوه تحلیل واریانس مکرر و با استفاده از نرم افزار، SPSS- 26 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها نشان داد هر دو روش‌درمانی بر صمیمیت زناشویی، سرزندگی ذهنی و ابرازگری هیجانی در زنان دارای فرسودگی زناشویی اثر‌گذار بودند و در مرحله پیگیری دو ماهه نیز تاثیر هر دو روش درمانی ماندگار بود. می توان گفت روان درمانی مثبت‌نگر و درمان فرا تشخیص یکپارچه به عنوان روشهای کارآمد برای صمیمیت، سرزندگی و ابراز‌گری زوجین دارای فرسودگی زناشویی استفاده شود.

کلیدواژه‌ها

• ابرازگری هیجانی
• درمان فراتشخیص یکپارچه
• روان درمانی مثبت نگر
• سرزندگی ذهنی
• صمیمیت زناشویی

عنوان مقاله [English]

Comparison of the effect of positive psychotherapy and integrated transdiagnostic therapy on marital intimacy, mental vitality and emotional expression in women with marital burnout

نویسندگان [English]

• Parvaneh Zangeneh ¹
• Mohsen Rasouli ²
• Maryam Akbari ³

¹ Department of Consulting, Sanandaj Branch, Islamic Azad University, Sanandaj, Iran.

² Associate Professor, Department of Consulting, Faculty of Psychology and Educational Sciences, Kharazmi University, Tehran, Iran.

³ Department of Psychology, Sanandaj Branch, Islamic Azad University, Sanandaj, Iran .

چکیده [English]

The aim of the study was to compare the effectiveness of positive psychotherapy and integrated transdiagnostic therapy on marital intimacy, mental vitality and emotional expression in women with marital burnout. The method was semi-experimental with a pre-test-post-test-follow-up plan with a control group. The population consisted of women with marital burnout who referred to counseling and psychological centers of Razi family, Omidfarda, Hayat Shahr Karaj in the second 6 months of 1401. According to the Marital Burnout Scale (CBM), 36 women with high marital burnout were selected through purposive sampling. The selection was assigned to three groups (two experimental groups and one control group). Data were collected from marital intimacy questionnaire (MIS), mental vitality (MV) and emotional expressiveness questionnaire (EEQ). The data was analyzed by repeated analysis of variance using SPSS 26 software.The findings showed that both treatment methods were effective on marital intimacy, mental vitality and emotional expression in women with marital burnout, and the effect of both treatment methods was permanent in the two-month follow-up phase. It can be said that positive psychotherapy and integrated transdiagnostic therapy can be used as efficient methods for intimacy, vitality and self-expression of couples with marital exhaustion

کلیدواژه‌ها [English]

• emotional expressiveness
• integrated transdiagnostic therapy
• marital burnout marital intimacy
• mental vitality