اثربخشی آموزش خانواده بر افزایش رضایت زناشویی زنان باردار

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

10.22059/japr.2012.52377

چکیده

هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین اثربخشی آموزش خانواده و افزایش رضایت زناشویی زنان باردار است. جامعه آماری این پژوهش را تمامی مادران شهر اصفهان که در اردیبهشت 1390 در ماه چهارم بارداری­ شان بودند، تشکیل دادند. برای نمونه­ گیری از روش نمونه­ گیری خوشه ­ای چند مرحله ­ای استفاده که در نهایت 93 نفر (43 نفر گروه آزمایش و 50 نفر گروه کنترل) در این پژوهش شرکت نمودند. سپس برنامه مداخله ­ای طی چهار ماه، و هفته ­ای دو جلسه در گروه آزمایش برگزار شد. برنامه مداخله ­ای شامل مهارت های حل مساله، کنترل اضطراب، کنترل خشم، راهبردهای مقابله با افسردگی، آموزش تنظیم عواطف، آموزش تعامل احساسی، آموزش آرمیدگی، مهارت های مقابله با استرس، آموزش حل تعارض، آموزش سبک ­های ارتباطی و آموزش مهارت­ های توجه نشان دادن و گوش کردن بود. پس از طی فرایند مداخله، پس آزمون از تمامی شرکت­ کنندگان به عمل آمد. شرکت­ کنندگان در پژوهش حاضر مقیاس رضامندی زوجیت افروز (1389) را تکمیل نمودند. همچنین برای گردآوری داده­ ها از بررسی پرونده پزشکی افراد نیز استفاده شد. داده­ های به ­دست آمده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس، مورد تجزیه و تحلیل گرفت و یافته­ ها نشان داد آموزش خانواده می ­تواند باعث افزایش رضایت زناشویی مادران در دوران بارداری شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Effectiveness of family education to improve marital satisfaction in pregnant women

چکیده [English]

Pregnancy as a biological and social phenomenon has a great effect on women. During this stage they experience different psychological condition such as depression and anxiety which could have negative effect on quality of marital satisfaction as well as fetus development.The present research aimed to investigate the relationship between the effectiveness of family education during pregnancy on improvement of maternal marital satisfaction in Isfahan. Using cluster sampling method 93 participants (43 in experiment group and 50 in control group) in their fourth month of pregnancy in May 2011 were selected and divided in two groups randomly. The intervention plan was implemented during four months; two sessions per week. The experiment group was instructed using the family education including problem solving, anxiety control, aggression control, depression coping skills, emotional interaction training, relaxation training, stress coping skills, conflict solving training, communication style training, attention skills, listening skills. Data were collected by examination of medical profile, interview and Afrooz marital satisfaction questionnaire. The results on covariance analysis show that family education can improve marital satisfaction.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Family education
  • Marital Satisfaction
  • pregnancy
  • تاریخ دریافت: 08 دی 1390
  • تاریخ بازنگری: 16 دی 1393
  • تاریخ پذیرش: 14 مرداد 1391
  • تاریخ اولین انتشار: 01 آذر 1391
  • تاریخ انتشار: 01 آذر 1391