تأثیرپذیری سرمایه انسانی از سازوکارهای روانشناختی- رفتاری خودتوسعه‌ای: خودنظم‌دهی، خودمدیریتی، خودرهبری و خودراهبری یادگیری

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

10.22059/japr.2016.58768

چکیده

خودتوسعه‌ای، از جمله مفاهیم مهمی است که در مبانی عقیدتی دین مبین اسلام و یافته‌های پژوهشی دهه اخیر پیرامون توسعه و تعالی انسان، مورد تأکید فراوان قرار گرفته است. از این‌رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیرپذیری سرمایه انسانی از سازوکارهای روانشناختی-رفتاری خودتوسعه‌ا‌ی انجام شده است. روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی و روش تحلیل از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری بوده است. جامعه پژوهش شامل کلیه کارکنان و اعضای هیئت علمی دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران به تعداد 126 نفر بوده که با روش سرشماری، از 118 نفر آنان پرسش‌نامه معتبر جمع‌آوری شد. خودتوسعه‌ای منابع انسانی توسط چهار پرسش‌نامه ابیلی و مزاری (1393)، شامل پرسش‌نامه خودنظم‌دهی (94/0=α)، خودمدیریتی (93/0=α)، خودرهبری (96/0=α) و خودراهبری یادگیری (95/0=α)، و سرمایه‌های انسانی آنان توسط پرسش‌نامه نادری (1390) با پایایی (95/0=α) مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد خودتوسعه‌ای منابع انسانی و سرمایه‌های انسانی آنان، بالاتر از حد متوسط بوده است. خودتوسعه‌ای (80/0r=) با سرمایه‌های انسانی رابطه مثبت و معناداری (p<0/01) داشته و از میان ابعاد خودتوسعه‌ای، خودرهبری، خودراهبری یادگیری و خودنظم‌دهی قابلیت پیش‌بینی سرمایه‌های انسانی را داشته است. مدل‌یابی معادلات ساختاری نیز حاکی از آن بود که خودتوسعه‌ای بر دانش‌ و مهارت‌های شناختی (89/0=γ)، مهارت‌های فراشناختی (91/0=γ) و شایستگی‌های عاطفی-ارتباطی (97/0=γ) تأثیرگذار بوده است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The influence of psychological-behavioral mechanisms of self-development (Self-regulation, Self-management, Self-leadership and self-directed learning) on human capital.

چکیده [English]

Self-development, one of the main concepts in the ideological foundations of Islam and research findings in recent decades and about development and human excellence on self-development have been strongly emphasized. Therefore this study has aimed to explain the influence of psychological-behavioral mechanisms of self-development on human capital. The research method was descriptive-correlational and data analysis method was SEM. The study`s population consisted of all the staff and faculty of Psychology and Educational Sciences of Tehran University who were126 people from whom and by census methods, 118 valid questionnaires were collected. Self-development of human resources by four questionnaire of Abili and Mazari (2014), including Self-regulation questionnaire (α =0/94), Self-management (α =0/93), Self-leadership (α =0/96), Self-directed learning (α =0/95), and human capital questionnaire of Naderi (2011) with the reliability (α=0/95) were used to collect data. Results showed that self-development and human capital of Personnel was higher than the average. Self-development (r=0/80) has a significant positive correlation (p <0/01) with the human capital and through the dimensions of self-development, self-leadership, self-directed learning and self-regulation has had the ability to predict HC. Structural equation modeling showed that self-development has an impact on knowledge and cognitive skills (γ=0/89), metacognitive skills (γ=0/91) and emotion and communication competencies (γ =0/97).

کلیدواژه‌ها [English]

  • Self-development
  • Self-management
  • Self-leadership
  • Self-directed Learning
  • Human capital
دوره 7، شماره 3
مهر 1395
صفحه 39-54
  • تاریخ دریافت: 17 مهر 1394
  • تاریخ بازنگری: 10 مهر 1395
  • تاریخ پذیرش: 03 اردیبهشت 1395
  • تاریخ اولین انتشار: 01 مهر 1395
  • تاریخ انتشار: 01 مهر 1395