نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• زهرا اکبری ¹
• علیرضا طالبی ²

¹ دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، دانشکده پزشکی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران.

² استادیار گروه روان‌شناسی، دانشکدۀ پزشکی، واحد نجف‌آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران.

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان روابط ابژه بر تصور از خود و کمال‌گرایی ظاهر جسمانی در افراد مبتلا به نشانگان بدریخت انگاری بدن انجام شد. پژوهش حاضر کاربردی، از نوع نیمه‌آزمایشی با شیوه پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل افراد مبتلا به اختلال بدریخت انگاری بدن مراجعه کننده به مراکز روان‌درمانی شهر اصفهان در شش ماهه اول سال 1403 بود. در این پژوهش تعداد 30 فرد مبتلا به اختلال بدریخت انگاری بدن با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و با شیوه تصادفی در گروه‌های آزمایش و گواه جایدهی شدند (15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه گواه). افراد حاضر در گروه آزمایش درمان روابط ابژه را طی هفت هفته در چهارده جلسه 90 دقیقه‌ای دریافت نمودند. در این پژوهش از پرسشنامه اختلال بدشکلی بدن (BDDQ)، پرسشنامه تصور از خود (SCQ) و پرسشنامه کمال‌گرایی ظاهر جسمانی (PAPQ) استفاده شد. داده‌های با تحلیل واریانس آمیخته با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS23 تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که درمان روابط ابژه بر تصور از خود (0001/0>P) و کمال‌گرایی ظاهر جسمانی (0001/0>P) در افراد مبتلا به نشانگان بدریخت انگاری بدن تأثیر معنادار دارد.

کلیدواژه‌ها

• بدریخت انگاری بدن
• تصور از خود
• درمان روابط ابژه
• کمال‌گرایی ظاهر جسمانی

عنوان مقاله [English]

Effectiveness of Object Relations Therapy on Self-Concept and Physical Appearance Perfectionism in People with Body dysmorphic disorder

نویسندگان [English]

• Zahra Akbari ¹
• Alireza Talebi ²

¹ Department of Psychology, Faculty of Medicine, Najaf-Abad Branch, Islamic Azad University, Najaf-Abad, Iran.

² Department of Psychology, Faculty of Medicine, Najaf Abad Branch, Islamic Azad University, Najaf Abad, Iran.

چکیده [English]

The present study was conducted to investigate the effectiveness of object relations therapy on self-concept and physical appearance perfectionism in people with body dysmorphic disorder. The current study was a semi-experimental application with a pre-test-post-test design with a control group and a two-month follow-up period. The statistical population of this research included people with body dysmorphic disorder who referred to the psychotherapy centers of Isfahan city in the first six months of 2024. In this research, 30 people with body dysmorphic disorder were selected by purposeful sampling and randomly assigned to experimental and control groups (15 people in the experimental group and 15 people in the control group). The people in the experimental group received the of object relations therapy during seven weeks in fourteen 90-minute sessions. Body Deformity Disorder Questionnaire (BDDQ), Self Concept Questionnaire (SCQ) and Physical Appearance Perfectionism Questionnaire (PAPQ) were used in the present study. The data were analyzed through mixed ANOVA via SPSS23 software. The results showed that object relations therapy has significant effect on the self-concept (p<0.0001) and physical appearance perfectionism (p<0.0001) in people with body dysmorphic disorder.

کلیدواژه‌ها [English]

• Body Dysmorphic Disorder
• Object Relations Therapy
• Self-Concept
• Physical Appearance Perfectionism