اثربخشی آموزش‌ های شناختی- رفتاری بر کاهش اهمالکاری دانش‌آموزان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

10.22059/japr.2015.52757

چکیده

اهمالکاری از جمله متغیرهای مؤثر بر عملکرد تحصیلی است، لذا مطالعه بیشتر آن ضروری به نظر می ­رسد. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش‌های شناختی- رفتاری بر کاهش اهمالکاری است. در این مطالعه، از روش پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل استفاده شد. بدین منظور 34 نفر از دانش‌آموزان سال اول دبیرستان به شیوه نمونه­ گیری خوشه‌ ای انتخاب شدند، به این صورت که ابتدا از بین دو ناحیه آموزش و پرورش یک ناحیه به طور تصادفی انتخاب شد و سپس از بین مدارس این ناحیه یک مدرسه به صورت تصادفی انتخاب، و دانش­ آموزان در دو گروه کنترل و آزمایش جایگزین شدند. دانش‌ آموزان گروه آزمایش 8 جلسه آموزش شناختی- رفتاری دریافت کردند، در حالی که دانش ‌آموزان گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. ابزار اندازه‌ گیری این پژوهش، پرسشنامه اهمالکاری سولومون و راثبلوم (1984) بود. دانش‌آموزان بر اساس نمراتی که از پرسشنامه دریافت کردند، در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند. داده ‌های جمع ‌آوری شده از طریق آزمون کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش این فرضیه را که آموزش‌ های شناختی رفتاری، اهمالکاری را کاهش می‌ دهد، اثبات کرد. نتایج این پژوهش به مشاوران مدارس کمک خواهد کرد تا با به کارگیری آموزش ‌های مبتنی بر رویکرد شناختی- رفتاری، اهمالکاری دانش ‌آموزان را کاهش دهند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Effectiveness of Cognitive-Behavior Trainings in Decreasing Students, Procrastination

چکیده [English]

Procrastination is one of the effective variablesin students' educational performance, therefore making it necessary to study it thoroughly. This study aims to investigate the effectiveness of cognitive-behavioral trainings in decreasing high school students'. This research employed a semi-experimental design with pre-test, post-test and control group. To fulfill 34 first year high school students were selected through cluster sampling method and were randomly placed in experimental and control groups in a way that one of the two regions was randomly selected and one school was also selected among the schools of that region. The experimental group received Cognitive-Behavior Training in 8 sessions, whereas the control group received no training. The research measurement instruments were consisted of Solomon and Rathblum (1984).The gathered data were analyzed through ANCOVA. The findings proved the hypothesis that the cognitive-behavioral training was effective in reducing procrastination .Results of the research also will help counselors to reduce students, procrastination via trainings based on cognitive-behavioral theories.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Cognitive-Behavioral Trainings
  • Procrastination
  • Student
  • تاریخ دریافت: 26 اسفند 1392
  • تاریخ بازنگری: 25 بهمن 1390
  • تاریخ پذیرش: 30 آبان 1393
  • تاریخ اولین انتشار: 01 بهمن 1393
  • تاریخ انتشار: 01 بهمن 1393