وضعیت اشتغال دانش‌آموختگان رشته روانشناسی در ایران و کانادا: مورد دانشگاه تهران و دانشگاه آلبرتا
نوع مقاله : مقاله پژوهشی
10.22059/japr.2014.55046
چکیده
این مطالعه وضعیت دانش آموختگان رشته روانشناسی را در دو دانشگاه بزرگ در ایران و کانادا در قالب دو مطالعه به روش آمیخته و کیفی بررسی کرد. جامعه آماری در مطالعه اول شامل دانش آموختگان گروه روانشناسی سال های 1380 تا 1387 دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران بود. نتایج نشان داد میزان اشتغال دانش آموختگان سال 1380 بیشتر از سال 1387 است، وضعیت اشتغال دانش آموختگان از نظر میزان اشتغال، تناسب شغلی، نوع اشتغال و اجبار برای ادامه تحصیل رضایت بخش است، طول دوره بیکاری دانش آموختگان بین 1 تا 3 سال است، حقوق سالانه آنان بین 4 تا 6 هزار دلار و شبکه های دوستی مهمترین راهبرد شغل یابی است. نتایج مصاحبه آنلاین نیز این نتایج را تایید نمود. نمونه های پژوهش در مطالعه دوم از بین دانش آموختگان مقطع کارشناسی رشته روانشناسی دانشکده علوم انسانی دانشگاه آلبرتا در سال های 2004 تا 2010 انتخاب شدند. عدم تناسب شغلی و تمایل به اشتغال در بخش خصوصی و عدم اجبار برای ادامه تحصیل مشهود بود. طول دوره بیکاری حدود 2 سال، چشم انداز شغلی نسبتا عالی و میانگین حقوق سالانه بین 70 تا 80 هزار دلار بود. شبکه های دوستی مهمترین راهبرد شغل یابی و کار پاره وقت و داوطلبانه مهمترین عامل اشتغال بود.
. (1393). وضعیت اشتغال دانش‌آموختگان رشته روانشناسی در ایران و کانادا: مورد دانشگاه تهران و دانشگاه آلبرتا. فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی, 5(3), 55-70. doi: 10.22059/japr.2014.55046
MLA
. "وضعیت اشتغال دانش‌آموختگان رشته روانشناسی در ایران و کانادا: مورد دانشگاه تهران و دانشگاه آلبرتا", فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی, 5, 3, 1393, 55-70. doi: 10.22059/japr.2014.55046
HARVARD
. (1393). 'وضعیت اشتغال دانش‌آموختگان رشته روانشناسی در ایران و کانادا: مورد دانشگاه تهران و دانشگاه آلبرتا', فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی, 5(3), pp. 55-70. doi: 10.22059/japr.2014.55046
VANCOUVER
. وضعیت اشتغال دانش‌آموختگان رشته روانشناسی در ایران و کانادا: مورد دانشگاه تهران و دانشگاه آلبرتا. فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی, 1393; 5(3): 55-70. doi: 10.22059/japr.2014.55046
)