مقایسه اثربخشی درمان معناگرا و درمان وحدت مدار برتاب‌آوری و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سرطان خون

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری روان‌شناسی عمومی، گروه روان‌شناسی، دانشکدۀ ادبیات، علوم انسانی و اجتماعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

2 دانشیار، گروه روان‌شناسی، پژوهشکده خانواده دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.

3 استادیار، گروه روان‌شناسی، دانشکدۀ ادبیات، علوم انسانی و اجتماعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

چکیده

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان معناگرا و درمان وحدت مدار بر تاب‌آوری و کیفیت زندگی در بیماران مبتلابه سرطان خون بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل تمام بیماران مبتلابه سرطان خون (لوسمی) مراجعه‌کننده به مؤسسه خیریه مهیار در سال 1398 و 1399 بودند که از میان آنها 60 بیمار به‌صورت دردسترس انتخاب شدند و با گمارش تصادفی و همگن‌سازی سن و جنس در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان جهت پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری به پرسشنامه اضطراب بک (1988)؛ پرسشنامه اختصاصی سنجش کیفیت زندگی در مبتلایان به سرطان آرونسون و همکاران (1993) و مقیاس تاب‌آوری کانر دیویدسون (2003) پاسخ دادند. شرکت‌کنندگان گروه آزمایش اول تحت 7 جلسه 90 دقیقه‌ای درمان معناگرا و شرکت‌کنندگان گروه آزمایش دوم تحت 7 جلسه 90 دقیقه‌ای درمان وحدت مدار قرار گرفتند. برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد بین اثربخشی درمان وحدت مدار و درمان معناگرا بر مؤلفه کیفیت زندگی احساسی تفاوت معنادار وجود داشت (001/0=P). بین اثربخشی درمان وحدت مدار و درمان معناگرا بر تاب‌آوری (635/0=P) تفاوت معنادار وجود نداشت.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Comparison of the effectiveness of meaning centered therapy and unit-oriented therapy on resilience and quality of life in leukemia patients

نویسندگان [English]

  • Mahin Bajelan 1
  • Ali Zadeh Mohammadi 2
  • Reza Ghorban Jahromi 3
1 Department of Psychology, Faculty of Literature, Humanities and Social Sciences, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
2 Department of Psychology, Family Research Institute, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran.
3 Department of Psychology, Faculty of Literature, Humanities and Social Sciences, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
چکیده [English]

The aim of this study was to compare the effectiveness of meaning centered therapy and unit-oriented therapy on resilience and quality of life in leukemia patients. The statistical population of this study included all patients with leukemia referred to Mahyar Charity in 2019 and 2020, from which 60 patients were randomly selected and randomly and by age and gender homogenized assigned into two experimental groups and one control group. Participants for pre-test, post-test and follow-up responded to the Back Anxiety Inventory (1988); the Quality of Life Questionnaire-Core 30 by Aaronson et al. (1993) and Connor-Davidson Resilience Scale (2003). The participants of the first experimental group underwent 7 sessions of 90 minutes of meaning centered therapy and the participants of the second experimental group underwent 7 sessions of 90 minutes of unit-oriented therapy. Analysis of variance with repeated measures was used to analyze the data. The results of the present study showed that there was a significant difference between the effectiveness of unity-oriented therapy and meaning centered therapy on the component of emotional quality of life (P=0.001). There was no significant difference between the effectiveness of unit-oriented treatment and meaning centered therapy on the resilience (P=0.635).

کلیدواژه‌ها [English]

  • cancer
  • meaning centered therapy
  • quality of life
  • resilience
  • unit-oriented therapy
فصل‌نامه پژوهش‌های کاربردی روانشناختی

مقالات آماده انتشار، اصلاح شده برای چاپ
انتشار آنلاین از تاریخ 29 فروردین 1403

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار