بررسی مدل ساختاری رابطه مؤلفه‌های هویت ملی و دینی با حرمت خود با توجه به نقش واسطه‌ای منزلت‌های هویتی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

چکیده

 
هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ساختاری هویت ملی و هویت دینی با حرمت خود با واسطگی منزلت‌های هویت من بوده است. در مطالعه حاضر برازش دو مدل مورد آزمون قرار گرفت. مدل اول رابطه پذیرش هویت ملی و دینی با حرمت خود به واسطگی هویت یافتگی و دنباله روی بود. مدل دوم نیز رابطه نفی هویت ملی و نفی هویت دینی با حرمت خود به واسطه‌گی سردرگمی و بحران زدگی بود. تعداد 352 نفر از دانشجویان سال اول تا چهارم رشته‌های علوم انسانی و علوم تربیتی شرکت داشتند. در این مطالعه از مقیاس‌های هویت ملی (ایرانی) و نفی هویت ملی، هویت دینی (اسلامی) و نفی هویت دینی (رحیمی‌نژاد و احمدی، 1374)، از پرسشنامه منزلت هویتی من (EOM-EIS2؛ آدامز و بنیون، 1989؛ رحیمی نژاد، 1379) و پرسشنامه حرمت خود بزرگسالان کوپر اسمیت (دادستان، 1377) استفاده شد. با استفاده از روش تحلیل مسیر و بررسی شاخص‌های برازش، هر دو مدل دارای برازش بود. نتایج دیگر پژوهش حاضر در مدل اول حاکی از بیشترین ضریب بتا (44/0) برای اثر مثبت هویت دینی بر حرمت خود با واسطگی هویت یافتگی فردی بود. در مدل دوم نیز بیشترین ضریب بتا (06/-)  برای اثر منفی نفی هویت دینی بر حرمت خود با واسطگی سردرگمی بود.
 
 
 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

A Structural Model of Studying National and Religious Identity Relationships with Self-esteem Regarding the Mediatiton Role of Identity Status

چکیده [English]

This study was aimed to investigate the structural model of national identity, religious identity, with self esteem and the mediating role of ego identity status. In present study the fitness of the two models were tested. In the both models the role of identity status as a mediator variable was measured. The first model was designed to examine the relation of accepting national identity and religious identity with self esteem. The second model was designed to explore the relation of rejecting national identity and rejecting religious identity with self esteem. All participants were asked to complete National and Religious Identity Questionnaires (developed by Rahiminezhad and Ahmadi, 1995), Farsi Version of Adams’ Ego Identity Questionnaire (1986; EOM-EIS 2), and Farsi translated Cooper Smith Self Esteem Scale (1981). Using path analysis revealed that there were good fitness for the first model and rather good model for the second one Other findings revealed that in the model one, the highest amount of the indirect positive effect of accepting religious identity on self-steem with mediating role of identity achievement status equaled to 0.44. In the model two, also the highest indirect coefficient for the negative effect of rejecting identity on sefl-steem was -0.06.

کلیدواژه‌ها [English]

  • accepting national identity
  • accepting religious identity
  • rejecting national identity
  • rejecting religious identity
  • ego identity status
  • self esteem
  • تاریخ دریافت: 20 فروردین 1389
  • تاریخ بازنگری: 14 دی 1393
  • تاریخ پذیرش: 16 آبان 1389
  • تاریخ اولین انتشار: 01 اسفند 1389
  • تاریخ انتشار: 01 اسفند 1389