مبانی روانشناختی و تربیتی پرورش باورها و پدیدآیی رفتارهای مذهبی
نوع مقاله : مقاله پژوهشی
10.22059/japr.2013.52566
چکیده
با یک نگاه ژرف به نیکی در می یابیم که همه ارزش های الهی و بایدها و نبایدهای دینی بر فطرت، عقلانیت و معنویت استوار است. از منظر دیگر، همه هدف ها و جهت های آموزه ها و فریضه های دینی بر تعالی و شکوفایی وجود انسان استوار است. گرایش انسان به پرستش خالق هستی پاسخی است به یک نیاز فطری و طبیعی. «کنجکاوی» در پدیده های هستی به مثابه خمیرمایه جستارگری و حقیقت جویی، طراوت بخش نیاز فطری انسان به تحیّر و پرستش است. در یک فرایند خوشایند طبیعی چرخه نیکو و حلقه های زیبای زنجیره تحول و شکوفایی وجود و پرستش خالق شگفتی ها را مشاهده می نمائیم. با کنجکاوی در پدیده های هستی و تفکر در فلسفه و راز و رمز آفرینش، تحیّر در شگفتی ها و تأمل عمیق در خویشتن خویش، با احساس کوچکی، خضوع و خشوع، و با کمال تواضع گل واژه های سپاس و ستایش را زمزمه کرده و تسبیح ذات حق گفته می شود، و نماز تسبیح اکبر است. رفتارهای متعالی دینی در بستری از باورهای دینی پدیدار می گردد و باورهای معقول دینی در سایه آمیزه ای از شناخت مطلوب دینی و احساس و تعلق خوشایند دینی تکوین می یابد. هر قدر کودکان، نوجوانان و جوانان در فضایی آکنده از عطوفت و محبت با آموزه های دینی آشنا شده و با افراد متدیّنی که شخصیت آنان آمیزه ای است از عطوفت و محبت، منطق و استواری، محشور شوند احساس و گرایش آنان به تعلقات دینی بیشتر می شود.
)