بررسی مبانی فلسفی و میزان هوش معنوی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج) و ارتباط آن با متغیرهای جمعیت شناختی آنان
نوع مقاله : مقاله پژوهشی
10.22059/japr.2014.52579
چکیده
هدف از مقاله حاضر بررسی میزان هوش معنوی و ارتباط آن با متغیرهای دموگرافیک کارکنان دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله است. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی، و از نظر روش انجام پژوهش، توصیفی و از نوع مقایسه ای است. جامعه آماری این تحقیق، کلیه کارکنان دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله می باشند و انتخاب نمونه آماری این تحقیق نیز بوسیله نمونه گیری خوشه ای صورت گرفته است. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان برابر با 322 نفر برآورد شده است. به منظور جمع آوری دادهها از پرسشنامه هوش معنوی کینگ (2008)، و برای تعیین روایی محتوایی از نظرات چند تن از اساتید دانشگاه بقیه الله استفاده شده است. به کمک شاخص های آمار توصیفی و شاخص های آمار استنباطی مانند آزمون t مستقل، آزمون تحلیل واریانس یکراهه و آزمون تعقیبی شفه، به این نتیجه رسیدیم که میزان هوش معنوی در بین کارکنان، در حد متوسط می باشد، و میزان هوش معنوی در بین مردان و زنان یکسان است. همچنین بین گروه ها از نظر مقایسه هوش معنوی با سطوح تحصیلات و سابقه خدمت نیز تفاوت معناداری مشاهده شده است.
Survey of Philosophical Foundations and Spiritual Intelligence of University Staff Bagiatollah and The Demographic Variables and Relationship between their
. (1392). بررسی مبانی فلسفی و میزان هوش معنوی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج) و ارتباط آن با متغیرهای جمعیت شناختی آنان. فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی, 4(4), 73-92. doi: 10.22059/japr.2014.52579
MLA
. "بررسی مبانی فلسفی و میزان هوش معنوی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج) و ارتباط آن با متغیرهای جمعیت شناختی آنان", فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی, 4, 4, 1392, 73-92. doi: 10.22059/japr.2014.52579
HARVARD
. (1392). 'بررسی مبانی فلسفی و میزان هوش معنوی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج) و ارتباط آن با متغیرهای جمعیت شناختی آنان', فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی, 4(4), pp. 73-92. doi: 10.22059/japr.2014.52579
VANCOUVER
. بررسی مبانی فلسفی و میزان هوش معنوی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج) و ارتباط آن با متغیرهای جمعیت شناختی آنان. فصلنامه پژوهشهای کاربردی روانشناختی, 1392; 4(4): 73-92. doi: 10.22059/japr.2014.52579