اثربخشی توانبخشی شناختی بر خواندن و حافظه فعال دانش آموزان دارای مشکلات یادگیری خواندن

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی توانبخشی شناختی بر  خواندن و حافظه فعال دانش­آموزان دارای مشکلات یادگیری خواندن بوده است. طرح پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش­آزمون و پس­آزمون با گروه کنترل، و جامعه آماری شامل کلیه دانش­آموزان پسر پایه دوم ابتدایی دارای مشکلات خواندن شهر تهران بود. از این جامعه آماری 30 نفر به­صورت غیر تصادفی در دسترس انتخاب، و به­صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. پس از اجرای پیش­آزمون در دو گروه، گروه آزمایش تحت مداخلات بازپروری شناختی 15 جلسه­ای قرار گرفت. سپس پس­آزمون برای هر دو گروه اجرا شد. ابزار مورد استفاده در پژوهش نسخه نوین هوش آزمای تهران–استنفورد بینه، مقیاس هوشی وکسلر نسخه چهارم و آزمون خواندن "نما" بوده است. تحلیل یافته­ها با استفاده از روش آماری تحلیل کواریانس انجام پذیرفت. بر اساس یافته­ها بازپروری شناختی و افزایش توانایی فرد در پردازش و تفسیر اطلاعات و بازپروری فرایندهای تحولی شناختی از قبیل حافظه دیداری و شنیداری، دقت و تمیز دیداری و شنیداری، استدلال، سازماندهی و توالی دیداری، تفکر منطقی و پرورش حرکتی سبب ارتقا خواندن و بهبود حافظه فعال می­گردد. همچنین یافته­ها نشان داد، بازپروری شناختی بر ارتقا حافظه فعال و مولفه­های خواندن کلمات، تمیز زنجیره کلمات، درک متن و خواندن ناکلمات در سطح معناداری 01/0 =P موثر بوده است.