امامی سیگارودی، ع.، دهقان نیری، ن.، رهنورد، ز.، و نوری سعید، ع. (1391). روش‌شناسی تحقیق کیفی: پدیدارشناسی. پرستاری و مامایی جامع‌نگر. 22(6)، 63-56.
بازرگان، ع. (1393). مقدمه‌ای بر روش‌های تحقیق کیفی و آمیخته؛ رویکردهای متداول علوم رفتاری. تهران: دیدار.
برک، ل. (1392). روانشناسی رشد. ترجمۀ یحیی سیدمحمدی. جلد دوم. تهران: ارسبانان.
بهبودیاری، ق.، حرفتی سبحانی، م.، قصاب‌زاده، ج.، و رحیمی، ح. (1395). تجربیات معلمان از عوامل زمینه‌ساز خشونت در مدارس: مطالعۀ پدیدارشناسانه. اندیشه‌های نوین تربیتی. 14(1)، 196-159.
پاپالیا، د. ای.، الدز، س و.، و فلدمن، ر. د. (1391). روانشناسی رشد و تحول انسان. ترجمۀ حمیدرضا سهرابی، سیامک نقشبندی، هامایاک آوادیس‌یانس، فروزنده داورپناه، افسانه حیات‌روشنایی، داوود عرب‌قهستانی. تهران: رشد.
حسنی، م. (1394). رویکردهای نوین در تربیت اخلاقی. تهران: مدرسه.
سلیمی بجستانی، ح. (1394). بررسی نقش پیش‌بینی‌کنندگی مؤلفه‌های ساختار خانوادۀ ایرانی بر احساس تنهایی نوجوانان. پژوهش مشاوره. 14(54)، 95-79.
السون، م.، و هرگنهان، ب. ر. (1394). مقدمه‌ای بر نظریه‌های یادگیری. ترجمۀ علی‌اکبر سیف. تهران: دوران.
سیف، ع. (1391). روانشناسی پرورشی نوین. تهران: دوران.
شیربیگی، ن.، قادرزاده، ا.، و تمسکی، م. (1394). درک و تجربۀ اعضای هیئت‌علمی از فرایند آشناسازی بدو استخدام و روزهای اول کار. پژوهش‌های مدیریت منابع انسانی. 7(2)، 207-179.
علی‌احمدی، ع. ر.، و نهایی، و. س. (1386). توصیفی جامع از روش‌های تحقیق. تهران: تولید دانش.
مطهری، م. (1386). انسان و سرنوشت. تهران: صدرا.
مهدوی مزده، م. (1395). رابطۀ ادراک از سبک‌های والدینی، محیط کلاس ادراک‌شده مبتنی برخودتعیین‌گری با تاب‌آوری: نقش واسطه‌ای عاملیت انسانی. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد دانشگاه تهران.
مهقانی، ز. (1396). ارائۀ الگوی مفهومی عاملیت انسانی در میان نوجوانان شهر تهران. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد. دانشکدۀ روانشناسی و علوم تربیتی. دانشگاه تهران.
نوری، ع.، و مهرمحمدی، م. (1390). الگویی برای بهره‌گیری از روش نظریۀ برخاسته از داده‌ها در پژوهش‌های تربیتی. فصلنامۀ مطالعات برنامۀ درسی ایران. 23(6)، 35-8.
Archer, M. S. (2003). Structure, Agency and the Internal Conversation. Cambridge: Cambridge University Press.
Bandura, A. (1986). Social Foundations of Thought and Action: A Social Cognitive Theory. Englewood Cliffs, NJ: Prentice- Hall, Inc.
Bandura, A. (2001). Social Cognitive Theory: An Agentic Perspective. Annual Review of Psychology. 52(1), 1–26.
Bandura, A. (2006). Toward a Psychology of Human Agency. Perspectives on Psychological Science. 1(2), 164–180.
Bandura, A. (2018). Toward a Psychology of Human Agency: Pathways and Reflections. Perspectives on Psychological Science. 13(2), 130–136.
Bergman, Z., Bergman, M. M., & Thatcher, A. (2019). Agency and Bandura’s model of Triadic Reciprocal Causation: An Exploratory Mobility Study among Metrorail Commuters in the Western Cape, South Africa. Frontiers in Psychology. 10, 411.
Billett, Stephen. (2008). Learning throughout Working Life: A Relational Interdependence between Personal and Social Agency. British Journal of Educational Studies. 56(1), 39–58.
Ci, J. (2011). Evaluating Agency: A Fundamental Question for Social and Political Philosophy. Metaphilosophy. 42(3), 261–281.
Elder Jr, G. H., & Shanahan, M. J. (2007). The Life Course and Human Development. In R. M. Lerner & W. Damon (Eds.), Handbook of child psychology: Theoretical models of human development (p. 665–715). John Wiley & Sons Inc.
Guba, E. G. and Y. S. Lincoln (2005). “Paradigmatic Controversies, Contradictions, and Emerging Confluences”, In N. K. Denzin & Y. S. Lincoln (Eds.), Handbook of Qualitative Research. Third Edition, Thousand Oaks, CA: Sage. P: 194.
Giddens, A. (1984). The Constitution of Society; Outline of the Theory of Structuration. Berkeley: University of California Press.
Edwards, A. (2005). Relational Agency: Learning to Be a Resourceful Practitioner. International Journal of Educational Research. 43(3), 168-182.
Hitlin, S., & Elder, J. G. H. (2006). Agency: An Empirical Model of an Abstract Concept. Advances in Life Course Research. 11(1), 33–67.
Hitlin, S., & Elder, J. G. H. (2007). Time, Self, and the Curiously Abstract Concept of Agency. Sociological Theory. 25(2), 170–191.
Jääskelä, P., Poikkeus, A. M., Vasalampi, K., Valleala, U. M., & Rasku-Puttonen, H. (2017). Assessing Agency of University Students: Validation of the AUS Scale. Studies in Higher Education. 42(11), 2061–2079.
Larson, R., & Angus, R. (2011). Adolescents’ Development of Skills for Agency in Youth Programs: Learning to Think Strategically. Child Development. 82(1), 277–294.
Mortimer, J. T., Staff, J., & Lee, J. C. (2005). Agency and Structure in Educational Attainment and the Transition to Adulthood. Advances in Life Course Research. 10(0), 131–153.
Schoon, I., & Lyons-Amos, M. (2016). Diverse Pathways in Becoming an Adult: The Role of Structure, Agency and Context. Research in Social Stratification and Mobility. 46, 11–20.
Settersten, R. A., & Gannon, L. (2005). Structure, Agency, and the Space between: On the Challenges and Contradictions of a Blended View of the Life Course. Advances in Life Course Research. 10(5), 35-55.
Williams, A. L., & Merten, M. J. (2014). Linking Community, Parenting, and Depressive Symptom Trajectories: Testing Resilience Models of Adolescent Agency based on Race/Ethnicity and Gender. Journal of Youth and Adolescence. 43(9), 1563–1575.
Yoon, H. J. (2019). Toward Agentic HRD: A Translational Model of Albert Bandura’s Human Agency Theory. Advances in Developing Human Resources. 21(3), 335–351.
Zimmerman, B. J., & Cleary, T. J. (2006). Adolescents’ Development of Personal Agency: The Role of Self-Efficacy Beliefs and Self-Regulatory Skill. Self-Efficacy Beliefs of Adolescents (pp.45–70). Publisher: Information Age Publishing. Editors: F. Pajares, T. Urdan.
)
