اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر نشخوار فکری، خودانتقادگری و افکار خودآیند منفی دانشجویان دارای تجربۀ شکست عشقی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری روان‌شناسی ، گروه روان‌شناسی ، دانشکده روان‌شناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران

2 استادیار گروه روان‌شناسی ، دانشکده روان‌شناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران

چکیده

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان خودشفقت‌ورزی بر نشخوار فکری، خودانتقادگری و افکار خودآیند منفی دانشجویان دارای تجربۀ شکست عشقی بود. روش مطالعۀ حاضر به لحاظ هدف کاربردی و طرح پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری شامل تمام دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان در سال تحصیلی 1399-1398 بود که از میان آن‌ها 30 نفر به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در 2 گروه آزمایش و گواه (7 زن و 8 مرد در هر گروه) قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان برای پیش‌آزمون و پس‌آزمون به مقیاس پاسخ‌های نشخواری (RRS)، پرسشنامۀ سطوح خودانتقادی (SSAS) و پرسشنامۀ افکار خودآیند (ATQ) پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس و نرم‌افزار SPSS نسخۀ 24 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش حاضر نشان می‌دهد درمان مبتنی بر شفقت بر مؤلفه‌های نشخوار فکری (001/0=P)، مؤلفه‌های خودانتقادگری (001/0=P) و افکار خودآیند منفی (001/0=P) دانشجویان دارای تجربۀ شکست عشقی اثربخش است. آموزش خودشفقت‌ورزی به این افراد کمک می‌کند در هر شرایطی خودپذیری داشته باشند که موجب کاهش خودانتقادگری، تجربۀ نشخوار فکری و افکار خودآیند در این افراد در شرایط بحرانی می‌شود. براساس نتایج حاصل از پژوهش حاضر، پیشنهاد می‌شود کارگاه‌های آموزشی با عنوان خودشفقت‌ورزی برای دانشجویان مواجه‌شده با ضربۀ شکست عشقی برگزار شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Effectiveness of Compassion-Based Therapy on Rumination, Self-Criticism and Negative Automatic Thoughts of Students Experiencing Love Failure

نویسندگان [English]

  • Mostafa Peyambari 1
  • Mohsen Mansobifar 2
  • Nahid Hovassi Soomar 2
  • Arezo Tari Moradi 2
  • Mohammadreza Belyad 2
1 Ph.D. student in Psychology, Department of Psychology, Karaj Branch, Islamic Azad University, Karaj, Iran.
2 Department of Psychology, Karaj Branch, Islamic Azad University, Karaj, Iran.
چکیده [English]

The purpose of this study was to examine the effectiveness of self-compassion therapy on rumination, self-criticism, and negative automatic thoughts of university students experiencing heartbreak. The research method was applied in relation to the objective and the design of the present study was quasi-experimental with a pre-test, post-test, and a control group design. The statistical population included all students of Islamic Azad University of Hamadan in the academic year 2019-2020, of which 30 subjects were selected through purposive sampling and randomly divided into two groups, an experimental group and a control group (7 females and 8 males in each group). Participants were tested before and after the study using the Ruminative Response Scale (RRS), the Levels of Self Criticism Scale (SSAS), and the Automatic Thoughts Questionnaire (ATTQ). Data were analyzed using analysis of covariance and SPSS-24 software. The results of the present study showed that compassion-based therapy was effective on the components of rumination (P=0.001), the components of self-criticism (P=0.001), and the negative automatic thoughts (P=0.001) of students with experiences of love failure. Self-compassion training helps these individuals to accept themselves in any situation, which reduces self-criticism and the experience of rumination and automatic thoughts in these individuals in critical situations. Based on the results of the present study, it is suggested that workshops titled “Self-Compassion” be held for students with heartbreak.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Automatic Thoughts
  • Self-Criticism
  • Compassion
  • Love Failure
  • Rumination

مراجع

اداوی، ا.، مدملی، ی.، وفایی‌نژاد، ف.، و عقیلی‌راد، سمیه. (1398). تأثیر درمانگری شناختی-رفتاری بر افسردگی دانشجویان مبتلا به شکست عاطفی دانشگاه علوم پزشکی دزفول. فصلنامۀ پرستاری، مامایی و پیراپزشکی. 5(2)، 47-38.
افراسیابی، ح.، و خوبیاری، ف. (1394). هویت دانشجویی و عوامل مرتبط با آن در میان دانشجویان دانشگاه‌های یزد. پژوهش و برنامه‌ریزی در آموزش عالی. 21(78)، 19-1.
آسایش، م.، و قاضی‌نژاد، ن.، و باهنر، ف. (1399). تبیین واکنش‌های عاطفی دختران با نشانگان شکست عشقی؛ مطالعه‌ای کیفی. فرهنگی تربیتی زنان و خانواده. 15(53)، 154-125.
دلاور، ع. (1390). مبانی نظری و عملی پژوهش در علوم انسانی و اجتماعی. چاپ نهم. تهران: رشد.
دهقانی، م.، عاطف‌وحید، م. ک.، و غرائی، ب. (1390). نشانگان ضربۀ عشق. فصلنامۀ سلامت روان. 5(8)، 74-67.
سعادتی شامیر، ا.، مذبوحی، س.، و مرزی، ش. (1397). ساختار عاملی و روایی مقیاس خودانتقادی/خوداعتمادی در بین معلمان. فصلنامۀ اندازه‌گیری تربیتی. 9(34)، 147-133.
سعیدی، ض.، قربانی، ن.، سرافراز، م.، و شریفیان، م ح. (1392). اثر القای شفقت خود و حرمت خود بر میزان تجربۀ شرم و گناه. روان‌شناسی معاصر. 1(8)، 102-91.
شمس، گ.، و صادقی، م. (1389). علایم و ویژگی‌های افکار مزاحم ناخواسته در جمعیت بالینی و غیربالینی. تازه‌های علوم شناختی. 12(48)، 89-78.
فتح‌اله‌زاده، ن.، مجلسی، ز.، مظاهری، ز.، رستمی، م.، و نوابی‌نژاد، ش. (1396). اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر شرم درونی‌شده و خودانتقادی زنان آزاردیدۀ عاطفی. فصلنامۀ مطالعات روان‌شناختی. 13(47)، 168-151.
قاضی‌نژاد، ن.، آسایش، م. ح.، و باهنر، ف. (1399). واکنش‌های شناختی دختران با نشانگان شکست عشقی: یک مطالعۀ پدیدارشناسی. رویش روان‌شناسی. 9(1)، 106-97.
کاظمی، ن.، ارجمندنیا، ع. ا.، مرادی، ر.، محمدی، س. ت.، و صادقی‌فرد، م. (1399). اثربخشی آموزش خودشفقتی بر بهزیستی روان‌شناختی و نشخوار فکری در مادران دارای دانش‌آموزان با اختلال یادگیری خاص. رویش روان‌شناسی. 9(1)، 36-27.
کاویانی، ح.، و جواهری، ف.، و بحیرایی، ه‍. (1384). اثربخشی شناخت‌درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاه در کاهش افکار خودآیند منفی، نگرش ناکارآمد، افسردگی و اضطراب: پیگیری 60 روزه. تازه‌های علوم شناختی. 7(25)، 59-49.
کربلایی محمد میگونی، ا. (1397). نقش میانجی‌گر افسردگی و اضطراب در رابطۀ بین راهبردهای نشخوار ذهنی و سرکوبی فکر و افکار خودکشی. مجلۀ مطالعات ناتوانی. 8(1)، 120-110.
کرد، ب.، و کریمی، ص. (1396). پیش‌بینی تنظیم هیجانی براساس شفقت‌ورزی به خود و تن‌انگارۀ دانشجویان. مطالعات روان‌شناسی تربیتی. 14(28)، 230-207.
کریمی، ا.، محمدی، ن.، و رحیمی، چ. (1398). اثربخشی آموزش گروه مبتنی بر شفقت خود بر خودانتقادگری و اجتناب شناختی-رفتاری در نوجوانان افسرده. فصلنامۀ روان‌شناسی بالینی. 11(44)، 32-23.
کریمی، ح.، و کولاییان، س. (1399). پیش‌بینی راهبردهای حل تعارض همسران براساس نشانه‌های اختلال شخصیت مرزی با واسطه‌گری تنظیم هیجان. روان‌شناسی بالینی. 12(47)، 24-13.
گیلبرت، پ. (1397). درمان متمرکز بر شفقت. ترجمۀ مهرنوش اثباتی و علی فیضی. تهران: ابن‌سینا.
موسوی، ا.، و قربانی، ن. (1385). خودشناسی، خودانتقادی و سلامت روان. مطالعات روان‌شناختی. 2(4-3)، 91-75.
نامجو، م.، کافی، س. م.، حکیم جوادی، م.، غلامعلی لواسانی، م.، و آتشکار، س. ر. (1391). رابطۀ کمال‌گرایی، سبک‌های دفاعی و نشانه‌های افسردگی در دانشجویان. مجلۀ پژوهش‌های روان‌شناسی و بالینی، 2(1)، 76-53.
نوربالا، ف.، برجعلی، ا.، و نوربالا، اع. (1392). اثر تعاملی «شفقت به خود» و نشخوار فکری بیماران افسرده در «درمان مبتنی بر شفقت». دانشور پزشکی، 20(104)، 84-77.
یوسفی، ی.، ادهمیان، ا.، و عبدالمحمدی، ک. (1395). نقش طرحواره‌های ناسازگار اولیه، صفات شخصیت و سبک‌های دلبستگی در پیش‌بینی علائم نشانگان ضربۀ عشق دانشجویان دختر. مطالعات اجتماعی روان‌شناختی زنان. 14(48)، 190-171.
Akin, A. (2012). Self-Compassion and Automatic Thoughts. Hacettepe University Journal of Education, 42(2012), 1-10.
Arimitsu, K., & Hofmann, S. G. (2015). Cognitions as mediators in the relationship between self-compassion and affect. Personality and individual differences, 74(1), 41–48.
Barkhan, M., Hardy, Ge., Startup, M. (1996). The II-32: A short version of the inventory of interpersonal problem. Br J clin psychol; 35 (1), 21-35.
Beck, A. T., & Alford, B. A. (2009). Depression: Causes and Treatment (2nd Ed.). Pennsylvania: University of Pennsylvania Press.
Cameron, S., Brown, V. J., Dritschel, B., Power, K., & Cook, M. (2017). Understanding the relationship between suicidality, current depressed mood, personality, and cognitive factors. Psychology and Psychotherapy, 90(4), 530-549.
Di Fabio, A., & Saklofske, D. H. (2021). The relationship of compassion and self-compassion with personality and emotional intelligence. Personality and Individual Differences, 169(1), 110109-110119.
Fresnics, A. A., Wang, S. B., & Borders, A. (2019). The unique associations between self-compassion and eating disorder psychopathology and the mediating role of rumination. Psychiatry Research, 274(1), 91-97.
Hollon, S. D., & Kendall, P. C. (1980). Cognitive self-statements in depression: Development of an automatic thoughts questionnaire. Cognitive Therapy and Research, 4(4), 383-395.
James, K., Verplanken, B., Rimes, K. A. (2015). Self-criticism as a mediator in the relationship between unhealthy perfectionism and distress. Personality and Individual Differences, 79(1), 123-128.
Kopala-Sibley, D. C., Zuroff, D. C., Russell, J. J., Moskowitz, D. S. (2014). Understanding heterogeneity in social anxiety disorder: dependency and self-criticism moderate fear responses to interpersonal cues. British Journal of Clinical Psychology, 53(2), 141-156.
Krieger, T., Altenstein, D., Baettig, I., Doerig, N., & Holtforth, M. G. (2013). Self-Compassion in Depression: Associations with Depressive Symptoms, Rumination, and Avoidance in Depressed Outpatients. Behavior Therapy, 44(3), 501-513.
Nagy, L. M., Shanahan, M. L., & Baer, R. A. (2021). An experimental investigation of the effects of self-criticism and self-compassion on implicit associations with non-suicidal self-injury. Behaviour Research and Therapy, 139(1), 103819-103829.
Neff, K. D. (2011). Self-Compassion, self-esteem, and well-being. Social and Personality Psychology Compass, 5(1), 1-12.
Neff, K. D., & Germer, C. K. (2013). A pilot study and randomized controlled trial of the mindful self-compassion program. Journal of Clinical Psychology, 69(1), 28–44.
Nolen-Hoeksema, S., & Morrow, J. (1991). A prospective study of depression and posttraumatic stress symptoms after a natural disaster: the 1989 Loma Prieta Earthquake. Journal of Personality and Social Psychology, 61(1), 115–121.
Nolen-Hoeksema, S., Parker, L. E., & Larson, J. (1994). Ruminative coping with depressed mood following loss. Journal of Personality and Social Psychology, 67(1), 92–104.
Querstret, D., & Cropley, M. (2013). Assessing treatments used to reduce rumination and/or worry: a systematic review. Clinical Psychology Review, 33(8), 996–1009.
Rosse, R. B. (1999). The love trauma syndrome: free yourself from the pain of a broken. New York: Perseus Publishing, a Member of the Perseus Books Group.
Samaie, G., & Farahani, H. A. (2011). Self-compassion as a moderator of the relationship between rumination, self-reflection and stress. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 30(?), 978-982.
Scheier, M. F., Carver, C. S., & Bridges, M. W. (1994). Distinguishing optimism from neuroticism (and trait anxiety, self-mastery, and self-esteem): a reevaluation of the life orientation test. Journal of Personality and Social Psychology, 67(6), 1063–1078.
Smets, J., Wessel, I., Schreurs, E., & Raes, F. (2012). The Interplay between Rumination and Intrusions in the Prediction of Concurrent and Prospective Depressive Symptoms in Two Nonclinical Samples. The Psychological Record, 62(4), 777-788.
Thompson, R., & Zuroff, D. C. (2004). The Levels of Self-Criticism Scale: Comparative self-criticism and internalized self-criticism. Personality and Individual Differences, 36(2), 419–430.
Tobin, R., & Dunkley, D. M. (2021). Self-critical perfectionism and lower mindfulness and self-compassion predict anxious and depressive symptoms over two years. Behaviour Research and Therapy, 136(1), 103780-103790.
فصل‌نامه پژوهش‌های کاربردی روانشناختی
دوره 13، شماره 3
آذر 1401
صفحه 361-376

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 24 خرداد 1400
  • تاریخ بازنگری: 01 شهریور 1400
  • تاریخ پذیرش: 08 شهریور 1400
  • تاریخ اولین انتشار: 01 آذر 1401
  • تاریخ انتشار: 01 آذر 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار