شناسایی ابعاد خودتوسعه‌ای کارکنان دانشگاه‌ها و رابطۀ آن با چابکی یادگیری (مورد: دانشگاه تهران)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار پژوهش، جهاد دانشگاهی، واحد تهران، تهران، ایران.

2 کارشناس ارشد آموزش و توسعۀ منابع انسانی، گروه علوم تربیتی، دانشگاه علم و فرهنگ، تهران، ایران

3 استادیار، دانشکدۀ حکمرانی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

چکیده

پژوهش حاضر، با هدف شناسایی ابعاد خودتوسعه‌ای کارکنان دانشگاه‌ها و رابطۀ آن با چابکی یادگیری کارکنان دانشگاه تهران در پردیس علوم اجتماعی و رفتاری انجام شد. روش پژوهش آمیختۀ اکتشافی بود. در بخش کیفی از فراترکیب استفاده شد که با کمک مدل سندلوسکی و باروسو (2007)، از میان 410 عنوان، 60 سند علمی-پژوهشی مرتبط تحلیل و بیش از 410 کد باز شناسایی شدند. جامعۀ آماری پژوهش شامل کارکنان پردیس علوم اجتماعی و رفتاری دانشگاه تهران در سال 1401-1400 به تعداد 197 نفر بود. با نمونه‌گیری تصادفی ساده، 127 نفر از هفت دانشکده به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. در بخش کیفی، از فیش فراترکیب و در بخش کمی از پرسشنامۀ محقق‌ساختۀ خودتوسعه‌ای کارکنان و چابکی یادگیری استفاده شد. نتایج حاکی از شناسایی چهار بعد شامل خودتوسعه‌ای روان‌شناختی، رفتاری، عاطفی و اخلاقی بود. با کمک مدل‌سازی ساختاری و با نرم‌افزار لیزرل 8/8 مدل اندازه‌گیری خودتوسعه‌ای ترسیم شد که نشان داد مدل از برازش خوبی با داده‌ها برخوردار است. خودتوسعه‌ای با ضریب همبستگی 72/0 با چابکی یادگیری کارکنان ارتباط دارد. خودتوسعه‌ای روان‌شناختی نیز با ضریب 72/0، خودتوسعه‌ای عاطفی با ضریب 63/0، خودتوسعه‌ای رفتاری با ضریب 67/0 و خودتوسعه‌ای اخلاقی با ضریب 59/0 با چابکی یادگیری کارکنان رابطۀ معنادار داشته است. به‌طورکلی می‌توان گفت خودتوسعه‌ای دارای چهار بعد کلیدی است و تمامی مؤلفه‌های آن با چابکی یادگیری کارکنان رابطۀ مثبت و معنادار داشته است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Determining the Self-Development Dimensions of University Employees and Their Relationship to Learning Efficacy (Case: University of Tehran)

نویسندگان [English]

  • Mohammad Ali Goudarzi 1
  • Farzaneh Rabati 2
  • Ebrahim Mazari 3
1 Academic Center for Education, Culture and Research (ACECR), Tehran Branch, Tehran, Iran.
2 Department of Education, University of Science and Culture , Tehran, Iran
3 Faculty of Governance, University of Tehran, Tehran, Irann
چکیده [English]

 The purpose of the present study was to identify the dimensions of self-development of university employees and their relationship with the learning agility of Tehran University employees on the campus of the social and behavioral sciences. It is an exploratory mixed method study. In the qualitative part, meta-composition was used, and with the aid of Sandelowski and Barroso’s (2007) model, 60 related scientific research documents were analyzed from among 410 titles, and more than 410 open codes were identified. In 2021–2022 there were 197 members of the social and behavioral sciences campus research community at Tehran University. 127 individuals from seven faculties were selected by straightforward random sampling. In the qualitative part, the composite form was utilized, whereas in the quantitative part, the self-development and learning agility questionnaire created by the researcher was used. The findings reveal the existence of four dimensions, namely psychological, behavioral, affective, and moral self-development. Using Lisrel8.8 software, a self-developed measurement model was created with the aid of structural modeling, demonstrating the model’s excellent fit with the data. Learning agility has a correlation coefficient of 0.72 with self-development. Employee learning agility was significantly related to psychological self-development with a coefficient of 0.72, emotional self-development with a coefficient of 0.63, behavioral self-development with a coefficient of 0.67, and moral self-development with a coefficient of 0.59. In general, it is possible to assert that self-development consists of four essential dimensions, and that all of these dimensions have a positive and significant relationship with the learning agility of employees.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Learning Agility
  • Self-Development
  • Staff
  • University of Tehran
منابع
ابیلی، خ.، مزاری، ا.، خباره، ک. و گرایلی، ب. (1395). نقش خودرهبری و خودمدیریتی بر سرمایه‌های انسانی سازمان‌های خدماتی دولتی (مطالعۀ موردی: وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی). نشریۀ مدیریت دولتی. 8(1)، 112-93. https://doi.org/10.22059/jipa.2016.57507
ابیلی، خ. و موفقی، ح. (1389). مدیریت منابع انسانی با تأکید بر مفاهیم نوین. تهران: سازمان مدیریت صنعتی.
ابیلی، خ.، و مزاری، ا. (1397). فرایند روان‌شناختی خودتوسعه‌ای رهبران دانشگاهی (یک مطالعۀ فراترکیب). فصلنامۀ پژوهش‌های کاربردی روان‌شناختی. 9(3)، 34-15. https://doi.org/10.22059/japr.2018.69110
ابیلی، خ.، و مزاری، ا. (1397). نظریه‌های پشتیبان خودتوسعه‌ای منابع انسانی. فصلنامۀ توسعۀ منابع انسانی و پشتیبانی. 13(50)، 138-111. https://www.magiran.com/paper/2031908
ابیلی، خ.، و مزاری، ا. (1399). مدل خودتوسعه‌ای عصب‌شناختی رهبران: با تأکید بر رهبران دانشگاهی. فصلنامۀ علمی مدیریت بر آموزش سازمان‌ها. 10(2)، 108-79. https://www.magiran.com/paper/2316911
ابیلی، خ.، پورکریمی، ج.، و مزاری، ا. (1399). ارائۀ الگوی خودتوسعه‌ای رهبران دانشگاهی. فصلنامۀ مطالعات رفتار سازمانی. 9(2)، 27-1. https://dorl.net/dor/20.1001.1.23221518.1399.9.2.1.1
بیگی، و.، و قلی‌پور، آ. (1395). توسعۀ منابع انسانی با بهره‌گیری از طرح توسعۀ فردی در سازمان‌های پروژه‌محور. فصلنامۀ مدیریت دولتی. 8(1)، 32-15.
پورکریمی، ج.، مزاری، ا.، خباره، ک.، و فرزانه، س. (1395). رابطۀ صفات برتر خودتوسعه‌ای، دانش و اطلاعات بنیادی مدیران و عملکرد آنان (مطالعۀ موردی: مدیران مدارس شهری). فصلنامۀ علمی-پژوهشی رهیافتی نو در مدیریت آموزشی. 7(1)، 86-63.
جمال‌زاده، م.، غلامی، ی.، و سیف، م. (1388). بررسی رابطۀ هوش سازمانی و یادگیری سازمانی در بین کارکنان و اعضای هیئت‌علمی منطقۀ یک دانشگاه آزاد اسلامی و ارائۀ الگویی جهت ارتقای یادگیری سازمانی. فصلنامۀ رهبری و مدیریت آموزشی. 3(2)، 86-63.
خنیفر، ح.، و مسلمی، ن. (1401). اصول و مبانی روش‌های پژوهش کیفی. جلد اول. تهران: نگاه دانش.
فروهر، م.، بلوچ، ا.، و جمشیدیان، ع. (1394). یادگیری خودراهبر ابزار تحقق توسعۀ منابع انسانی. اولین همایش بین‌المللی علوم مدیریت پیشرفت‌ها، نوآوری‌ها و چالش‌ها. شیراز، مؤسسۀ عالی علوم و فناوری خوارزمی، 30 آبان ماه 1394.
کاوسی، ا.، و احمدی، ف. (1389). جهانی‌شدن و توسعۀ منابع انسانی (مقایسۀ تطبیقی 62 کشور جهان). مطالعات راهبردی سیاست‌گذاری عمومی. 1(1)، 108-79.
مزاری، ا. (1393). تبیین اندیشۀ سازمان خودتوسعه‌گر با تأکید بر منابع انسانی خودتوسعه‌گر (خودتوسعه‌گران). اولین سمپوزیوم بین‌المللی علوم مدیریت با محوریت توسعۀ پایدار. تهران، 2 بهمن‌ماه 1393. https://civilica.com/doc/374868/
مزاری، ا.، ابیلی، خ.، و پورکریمی، ج. (1398). مدل ساختاری خودتوسعه‌ای رهبری مدیران دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی (مورد: دانشگاه تهران). فصلنامۀ آموزش و توسعۀ منابع انسانی. 6(22)، 65-43.
مزاری، ا.، فتح‌تبار فیرزوجایی، ک.، قنبرنیا، م.، و باده‌بان، س. (1394). نقش یادگیری خودراهبر بر سرمایه‌های انسانی مراکز آموزش عالی (مورد: دانشگاه تهران). نوآوری‌های مدیریت آموزشی، 10(38)، 72-59. https://dorl.net/dor/20.1001.1.20081138.1394.10.2.5.8
مزاری، ا.، و زمانی، م. (1395). تأثیرپذیری سرمایۀ انسانی از سازوکارهای روان‌شناختی-رفتاری خودتوسعه‌ای: خودنظم‌دهی، خودمدیریتی، خودرهبری و خودراهبری یادگیری. فصلنامۀ پژوهش‌های کاربردی روان‌شناختی. 7(3)، 54-39. https://japr.ut.ac.ir/article_58768.html
مقدم‌زاده، ع.، علی‌اکبری، ز.، و مزاری، ا. (1397). رابطۀ یادگیری خودراهبر و یادگیری سازمانی در سازمان‌های آموزشی. فصلنامۀ مدیریت فرهنگ سازمانی. 16(4)، 850-827. https://doi.org/10.22059/jomc.2019.224789.1007111
میرکمالی، س. م.، مزاری، ا.، خباره، ک.، و صدیقی، ا. (1393). تبیین نقش خودرهبری بر سرمایه‌های انسانی کارکنان مراکز آموزش عالی: تحقیقی موردی دربارۀ دانشگاه تهران. فصلنامۀ علمی-پژوهشی مطالعات آموزشی و آموزشگاهی. 3(11)، 29-9.
میرکمالی، س. م.، و مزاری، ا. (1396). نقش خودتوسعه‌ای بر آمادگی برای تغییر کارکنان مراکز آموزش عالی؛ با میانجیگری بهسازی سازمانی. مدیریت و برنامه‌ریزی در نظام‌های آموزشی. 10(2)، 60-33. https://mpes.sbu.ac.ir/article_98448.html
References
Abili, K., Mazari, A., Khabareh, K., & Graili, B. (2016). The role of self-leadership and self-management on the human capital of government service organizations (case study: Ministry of Cooperation, Labor and Social Welfare). Journal of Public Administration, 8(1), 93-112. https://doi.org/10.22059/jipa.2016.57507 (in Persian)
Abili, Kh., & Movaffaqhi, H. (2010). Human resource management with emphasis on new concepts. Tehran: Industrial Management Organization. (in Persian)
Abili, Kh., Pourkarimi, J., & Mazari, A. (2020). Developing an academic leadership self-development model. Quarterly Journal of Organizational Behavior Studies, 9(2), 1-27. https://dorl.net/dor/20.1001.1.23221518.1399.9.2.1.1 (in Persian)
Abili, Kh., & Mazari, A. (2018). Self-development support theories of human resources (A cross-study). Human Resource Development and Support Quarterly, 13(50), 111-138. https://www.magiran.com/paper/2031908 (in Persian)
Abili, Kh., & Mazari, A. (2018). The psychological process of self-development of university leaders (a meta-composite study). Quarterly Journal of Applied Psychological Research, 9(3), 15-34. https://doi.org/10.22059/japr.2018.69110 (in Persian)
Abili, Kh., & Mazari, A. (2020). The neuro-cognitive self-development model of leaders: with an emphasis on academic leaders. Management Scientific Quarterly on Organizational Training, 10(2), 79-108. https://www.magiran.com/paper/2316911 (in Persian)
Allen, J. (2016). Conceptualizing Learning Agility and Investigating its Nomological Network. Doctor of Philosophy in Psychology, FIU Electronic Theses and dissertations, Graduate School, Florida International University. https://dx.doi.org/10.25148/etd. FIDC000747
Annis, F. C. (2016). Clarifying the Definition, Techniques, and Integration of SelfDevelopment to Enhance Army Officer Leader Development. Dissertation, Doctor of Education, Northcentral University, Graduate Faculty of the School of Education. ProQuest Number: 10196494 10196494.
Bansal, K. (2021). A relative study of emotional intelligence on self-directed learning. Materials Today: Proceedings, 37(2), 2934-2937. https://doi.org/10.1016/j.matpr.2020.08.701
Bigi, V., & Qolipour, A. (2016). Development of human resources using individual development plan in project oriented organizations. Public Administration Quarterly, 8(1), 15-32. (in Persian)
Bradford, C. S. (2015). How Does Learning Agile Business Leadership Differ? Exploring a Revised Model of the Construct of Learning Agility in Relation to Executive Performance. A Dissertation for the Degree of Doctor of Philosophy. Columbia University.
Carmeli, A., Zivan, I., Gomes, E., & Markman, G. D. (2021). Underlining micro sociopsychological mechanisms of buyer-supplier relationships: Implications for inter-organizational learning agility. Human Resource Management Review, 31(3), 100577. https://doi.org/10.1016/j.hrmr.2016.12.002
Cavanaugh, C. M. (2016). Beyond cheerleaders and checklists: The effects of the feedback environment on employee self-development. Doctoral dissertation, Doctor of Philosophy, The Graduate Faculty of The University of Akron. http://rave.ohiolink.edu/etdc/view?acc_num=akron1468076228
De Meuse, K. P., Dai, G., Eichinger, R. W., Page, R. C., Clark, L. P., & Zewdie, S. (2011). The development and validation of a self-assessment of learning agility. InSociety for Industrial and Organizational Psychology Conference. Chicago, Illinois.
De Meuse, K. P. (2017). Learning agility: Its evolution as a psychological construct and its empirical relationship to leader success. Consulting Psychology Journal: Practice and Research69(4), 267. https://doi.org/10.1037/cpb0000100
DeRue, D. S., Ashford, S. J., & Myers, C. G. (2012). Learning agility: In search of conceptual clarity and theoretical grounding. Industrial and Organizational Psychology: Perspectives on Science and Practice, 5(3), 258–279. https://doi.org/10.1111/j.1754-9434.2012.01444.x
DeRue, D. S., Ashford, S. J., & Myers, C. G. (2012). Learning agility: In search of conceptual clarity and theoretical grounding. Industrial and Organizational Psychology, 5(3), 258-279. https://doi.org/10.1111/j.1754-9434.2012.01444.x
Feldman, J. (2017). Creativity, leadership, and self-development. Submitted in partial fulfillment of the requirements for the degree of the Master of Arts from Prescott College in Education with a Concentration in Leadership and Creativity Thesis, Los Angeles, CA.
Forouhar, M., Balouch, A., & Jamshidian, A. (2015). Self-learning of the leader as a tool to realize the development of human resources, the first international conference on management science of advances, innovations and challenges. Shiraz, Khwarazmi Higher Institute of Science and Technology, November 30, 2014. (in Persian)
Greer, J. K. (2015). Employing PLNs for the Self-development of Army Leaders: A Connectivist Approach. Doctoral Dissertation, Doctor of Philosophy Education, National War College, Long Island University.
Jamalzadeh, M., Gholami, Y., & Saif, M. (2009). Investigating the relationship between organizational intelligence and organizational learning among employees and faculty members of an Islamic Azad University region and providing a model to promote organizational learning. Educational Leadership and Management Quarterly, 3(2), 63-86. (in Persian)
Kavousi, A., & Ahmadi, F. (2010). Globalization and development of human resources (comparative comparison of 62 countries of the world). Strategic Public Policy Studies, 1(1), 108-79. (in Persian)
Khanifar, H., & Muslimi, N. (2022). Principles and basics of qualitative research methods. Vol. 1. Tehran: Negha Danesh. (in Persian)
Lalitha, T. B., & Sreeja, P. S. (2020). Personalised Self-Directed Learning Recommendation System. Procedia Computer Science, 171, 583– 592. https://doi.org/10.1016/j.procs.2020.04.063
Lee, H. S. (2019). The influence of university students' learning agility on the career preparation Behavior-Mediating effect of academic challenge. Journal of the Korea Convergence Society, 10(1), 197-204. https://doi.org/10.15207/JKCS.2019.10.1.197
Mazari, A. (2014). Explaining the idea of self-developing organization with emphasis on self-developing human resources. The first international symposium of management sciences focusing on sustainable development, February 2, 2013. (in Persian)
Mazari, A., Abili, K., & Pourkarimi, J. (2019). Self-development structural model of leadership of university managers and higher education centers (Case: University of Tehran). Human Resource Education and Development Quarterly, 6(22), 43-65. (in Persian)
Mazari, A., & Zamani, M. (2016). The impact of human capital on psychological-behavioral mechanisms of self-development: self-regulation, self-management, self-leadership and self-leadership of learning. Journal of Applied Psychological Research, 7(3), 39-54. https://japr.ut.ac.ir/article_58768.html (in Persian)
Mazari, A., Fateh Tabar Firzojaei, K., Qanbarnia, M., & Badeban, S. (2015). The role of self-directed learning on human capital of higher education centers (Case: University of Tehran). Educational Management Innovations, 10(38), 59-72. https://dorl.net/dor/20.1001.1.20081138.1394.10.2.5.8 (in Persian)
Mirkamali, S. M., Mazari, A., Khabareh, K., & Seddiqi, A. (2014). Explaining the role of self-leadership on the human capital of employees of higher education centers: A case study of Tehran University. Educational and School Studies Quarterly, 3(4), 9-29. (in Persian)
Mirkamali, S. M., & Mazari, A. (2017). The role of self-development on the readiness to change employees of higher education centers; Through the mediation of organizational development. Management and Planning in Educational Systems, 10(2), 33-60. https://mpes.sbu.ac.ir/article_98448.html (in Persian)
Moghadamzadeh, A., Ali Akbari, Z., & Mazari, A. (2018). The relationship between self-directed learning and organizational learning in educational organizations. Organizational Culture Management Quarterly, 16(4), 850-827. https://doi.org/10.22059/jomc.2019.224789.1007111 (in Persian)
Organ, D. W., Podsakoff, P. M., & MacKenzie, S. B. (2006). Organizational Citizenship Behavior: Its Nature, Antecedents, and Consequences. CA, SAGE Publications, Inc.
Pourkrimi, J., Mazari, A., Khebareh, K., & Farzaneh, S. (2016). The relationship between superior self-development traits, basic knowledge and information of principals and their performance (case study: principals of urban schools). Quarterly of a New Approach in Educational Management, 7(1), 63-86. (in Persian)
Ren, S., & Chadee, D. (2017). Is guanxi always good for employee self-development in China? Examining non-linear and moderated relationships. Journal of Vocational Behavior, 98, 108–117. https://doi.org/10.1016/j.jvb.2016.10.005
Simmons, M. J. (2017). Leader self-development: An emerging strategy for building leadership capacity. Doctoral of Philosophy. Department of Psychological Sciences, College of Arts and Sciences, Kansas State University.
Verma, R., & Agarwal, R. P. (2016). Self-development through human value education. International Journal of Engineering and Technical Research, 4(3), 5-8.
Yadav, N., & Dixit S, A. (2017). Conceptual model of learning agility and authentic leadership development: Moderating effects of learning goal orientation and organizational culture. Journal of Human Values, 23(1), 40-51. https://doi.org/10.1177/0971685816673487
 
دوره 14، شماره 2
1402
صفحه 83-105
  • تاریخ دریافت: 23 بهمن 1401
  • تاریخ بازنگری: 16 اسفند 1401
  • تاریخ پذیرش: 21 خرداد 1402
  • تاریخ اولین انتشار: 20 تیر 1402
  • تاریخ انتشار: 01 مرداد 1402