اثربخشی آموزش مهارت های حل مسئله بین فردی بر حل مسئله اجتماعی دانش آموزان پیش دبستانی

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه روانشناسی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی ، کرمانشاه، ایران

2 عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه

چکیده

حل مسئله اجتماعی فرایندی است که کودکان  به­واسطه آن تلاش می­کنند برای مسائلی که در زندگی روزمره با آن مواجه می­شوند، راه­حل­های موثر و انطباقی پیدا کنند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش برنامه حل مسئله بین فردی بر حل مسئله اجتماعی دانش آموزان پیش دبستانی بود. روش پژوهش شبه آزمایشی، با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری یک­­ماهه با گروه کنترل بود. 30 دانش آموز پیش دبستانی به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب، و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای جمع‌آوری اطلاعات از مقیاس حل مسئله اجتماعی دزوریلا ( 2004) استفاده شد. تجزیه‌ و تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل اندازه گیری مکرر انجام شد. نتایج پژوهش حاضر از به‌کارگیری حل مسئله بین فردی پشتیبانی می‌کند. نتایج نشان داد که آموزش مهارت های حل مسئله بین فردی تأثیر معناداری در کاهش جهت گیری منفی، سبک حل مسئله اجتنابی و سبک حل مسئله تکانشگری/بی دقتی و افزایش جهت گیری مثبت و سبک حل مسئله منطقی دانش آموزان پیش دبستانی دارد (05/0 >P ). نتایج آزمون پیگیری مشابه بود. برنامه حل مسئله بین فردی به‌عنوان یک چارچوب با اهمیت برای فهم و توسعه سلامت روانی و اجتماعی در کودکان پیش دبستانی پیشنهاد می‌شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Effectiveness of Interpersonal Problem Solving Skills Training on Social Problems of Preschool Students

نویسندگان [English]

  • Keivan Kakabraee 1
  • Maryam Seidy 2
1 Department of Psychology, Kermanshah Branch, Islamic Azad University, Kermanshah, Iran
2 Member of Young Researchers Club of Islamic Azad University, Kermanshah Branch
چکیده [English]

Social problem solvingis a process that children are trying to find effective and adaptive solutions to issues that are encountered in everyday life. The purpose of this study was to investigate the effect of problem-solving skills training on social problem solving of preschool student. A quasi-experimental design was a pre-test, post-test, and follow-up with control group. 30 preschool students were selected by available sampling method. They were randomly divided into two experimental and control groups. The short version of the revised list social problem of D’Zurilla (2004) were used to measure social problem solving. The data were analyzed by repeated measurement analysis. The results of this study support the use of interpersonal problem solving. The results showed that problem solving skills training had a significant effect on decreasing negative orientation, avoidance problem solving style and impulsivity problem solving style and increasing the positive orientation and logic of problem solving style of preschool students (p <0.05). The results of the follow-up were similar. An interpersonal problem-solving program is proposed as an important framework for understanding and developing mental and social health in preschool children.

کلیدواژه‌ها [English]

  • interpersonal problem-solving
  • social problem solving
  • preschool students

اصل مقاله

حل مسئله اجتماعی فرایندی است که کودکان به ­واسطه آن تلاش می ­کنند برای مسائلی که در زندگی روزمره با آن مواجه می­ شوند، راه­ حل ­های موثر و انطباقی پیدا کنند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش برنامه حل مسئله بین فردی بر حل مسئله اجتماعی دانش آموزان پیش دبستانی بود. روش پژوهش شبه آزمایشی، با طرح پیش ‌آزمون، پس‌ آزمون و پیگیری یک ­­ماهه با گروه کنترل بود. 30 دانش ­آموز پیش دبستانی به ‌صورت نمونه ‌گیری در دسترس انتخاب، و به ‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای جمع‌ آوری اطلاعات از مقیاس حل مسئله اجتماعی دزوریلا (2004) استفاده شد. تجزیه‌ و تحلیل داده‌ ها با استفاده از تحلیل اندازه ­گیری مکرر انجام شد. نتایج پژوهش حاضر از به ‌کارگیری حل مسئله بین فردی پشتیبانی می ‌کند. نتایج نشان داد که آموزش مهارت ­های حل مسئله بین فردی تأثیر معناداری در کاهش جهت گیری منفی، سبک حل مسئله اجتنابی و سبک حل مسئله تکانشگری/بی دقتی و افزایش جهت ­گیری مثبت و سبک حل مسئله منطقی دانش آموزان پیش دبستانی دارد (05/0 >P ). نتایج آزمون پیگیری مشابه بود. برنامه حل مسئله بین فردی به ‌عنوان یک چارچوب با اهمیت برای فهم و توسعه سلامت روانی و اجتماعی در کودکان پیش دبستانی پیشنهاد می ‌شود.

مراجع

Beck, S., Williams, C., Cutting, N., Apperly, I., & Chappell, J. (2016). Individual differences in children’sinnovative problem-solving are notpredicted by divergent thinking or executive functions. Philosophy Transaction, 1-11.

Cote, D., Pierce, T., Higgins, K., Miller, S., Tandy, R., & Sparks, S. (2010). Increasing Skill Performances of Problem Solving in Students with Intellectual Disabilities. Education and Training in Autism and Developmental Disabilities, 45(4), 512-524.

D’Zurilla, T. J; Nezu, A. M. (2007). Problem-solving therapy: a positive approach to clinical intervention. (3rded.). New York: springer.

D’Zurilla, T. J; Nezu, A. M; Maydeu-Olivares, A. (2004). social problem solving: theory and assessment. in e. c. chang, t. J. D’zurilla, & l. J. sanna (eds.), Social problem solving: theory, research, and training. New york: american Psychological association. Pp. 11-27.

Fusaro, M., & Smith, M. (2018). Preschool Inquisitiveness and Science - Relevant Problem Solving. Early Childhood Research Quarterly, 42, 119-127.

Glago, K., Mastropieri, M., & Scruggs, T. (2009). Improving problem solving of elementary students with mild disabilities. Remedial and Special Education, 30, 372-380.

Hu, Y., Fan, X., Wu, z., Locasala-Crouch, J., Yang, A., & Zhang, J. (2017). Teacher- Child Interactions and Children`s Cognitive and Social Skills in Chinese Preschool Classrooms. Children & Youth Service, 79, 78-86.

kakabraee, K., & Moradi, A. (2017). The Family Orinted Problem Solving Training to Parents and the Impactt on Child`s perception of parents. Counseling Culture and Psychotherapy, 165-185.In Persian.

Khalili , SH, Lavasani ,M, Azad Farsane, Y.)2015). The Study of the Effectiveness of Group Training Problem-Solving Skills,on Anger Control High School Students. Journal of Applied Psychological Research Quarterly, 6(1), 1-10.In Persian.

Miller, P. (2011). Theories of Developmental Psychology. New York, United States of America: Catherine Woods.

Mokhberiو A, dortaj ,F, dorekordi, A.)2011). Questionnaire, psychometrics, and standardization of indicators of social problem solving ability. Journal of Educational Measurement , 1(4), 1-21.In Persian.

Morin, E. (2017). How to Teach Kids Problem-Solving Skills: Give them skills to make good decisions. Retrieved from Very Well Family (Website).

Ozkan, E. K., & Aksoy, B. A. (2017). An investigation of Maternal Emotion Socialization Behavios, Children`s Self-Perceptions and Social Problem Solving Skills. Eurasian Journal of Educational Research, 67, 125-129.

Rodzalan, A.Sh; Saat, M.M. (2014). The Perception of Critical Thinking & Problem Solving Skill among Malaysian Undergraduate Students. Global Conference of Business & Social Science. Kuala Lumpur.

Shokoohi-Yekta M, Akbari Zardkhaneh S, Shahabi R.)2015). Teaching Problem Solving for Parents: Effects on Resolving Family Conflicts and Parenting Style. Journal of Applied Psychological Research Quarterly, 5(4), 1-12.In Persian.

Shokoohi-Yekta M, Zamani N. (2013).  Application program interpersonal problem solving in reducing problematic behaviors slow-learning students: a single subject, Journal methods and psychological models.; 8:55-71. In Persian.

Shokouhi Yekta, M., Davaei.M, Zamani.n, Poorkarimi.J, & Sharifi, A. (2014). The Efficacy of “I Can Problem Solve” Program in improving Problem solving and Social skills amongst Preschoolers and first grade Students. Advances on Cognitive Sciences, 15(3). In Persian.

Shure, M. (2000). I Can Problem Solve: An Interpersonal Cognitive Problem Solving Program for Children. Affiliated with MCP. Hahnemann University.

Shure, M. B. (2001). I Can Problem Solve (ICPS): An Interpersonal Cognitive Problem Solving Program for Children. Residential Treatment for children and You, 18, 3- 14.

Siu, A. H; Shek, D. L. (2005). Relations between social problem solving and indicators of interpersonal and family well-being among Chinese adolescents in Hong Kong. Social Indicators Research, 71, 517-539.

Smetana, J., & Rote, W. (2015). What do mothers want to know about teens' activities? Levels, trajectories, and correlates. Journal of Adolescence, 38, 5-15.

Yeh, Y., Tsai, J., Hsu, W., & Lin, C. (2014). A model of how working memory capacity influences insight problem solving in situations with multiple visual representations: An eye tracking analysis. 13, 153-167.

 

فصل‌نامه پژوهش‌های کاربردی روانشناختی

دوره 9، شماره 4
زمستان 1397
صفحه 159-175

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار